Τοποθέτηση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Άδωνι Γεωργιάδη στη Βουλή, για την τροπολογία που κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης*
Η συζήτηση στη Βουλή δεν μπορεί να γίνεται ποτέ εν κενώ. Πάντα το πίστευα, 16 χρόνια βουλευτής και εξακολουθώ να το πιστεύω. Καθήκον ημών των πολιτικών είναι να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, να εξηγούμε στην κοινή γνώμη και να κρινόμαστε από αυτήν.
Η Βουλή είναι ανοιχτός τόπος, δημοσίου διαλόγου, ανταλλαγής ιδεών. Θέλω λοιπόν να ξεκαθαρίσω αφετηριακά και να πω ότι ασφαλώς η δήλωσή του πρώην Πρωθυπουργού του κ. Σαμαρά και με προβληματίζει και είναι σεβαστή.
Ο κ. Σαμαράς έχει διαχρονικά πολύ μεγάλη ευαισθησία στα εθνικά θέματα, στα ζητήματα της εθνικής ταυτότητας και είναι πάρα πολύ λογικό να εκφράζει τις ανησυχίες του, να υπερασπίζεται τις θέσεις του και είναι δική μας δουλειά ως κυβέρνηση να νομοθετούμε γι’ αυτό που πιστεύουμε καλό του ελληνικού λαού. Άρα αυτά που θα σας πω δεν έχουν να κάνουν με έναν χαρακτήρα απάντησης στον όπως ξέρετε αγαπημένο μου για μένα Αντώνη Σαμαρά, αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, του έχω λατρεία.
Αλλά στην ουσία της διάταξης και αν η διάταξη αυτή, την οποία εισηγηθήκαμε σήμερα στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και θα φέρουμε προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής τη Δευτέρα, είναι μία διάταξη που πράγματι μπορεί να λειτουργήσει ως πόλος έλξης για την προσέλκυση περισσότερων λαθρομεταναστών ή όχι.
Ο δικός μου ισχυρισμός και οι απόψεις μου για τα θέματα αυτά είναι διαχρονικά ίδιες και γνωστές στον ελληνικό λαό. Πάμε τώρα στην ουσία. Δεν σας μπλέκω με όλα τα άρθρα, τα 5 άρθρα της διατάξεως γιατί δεν έχει σημασία. Πάω σε αυτά που είναι το ζουμί. Έχει ένα μικρό και ένα μεγαλύτερο, προφανώς το μεγαλύτερο έχει προκαλέσει και τις περισσότερες αντιδράσεις.
Το μικρό είναι ότι μετατρέπει τη δυνατότητα των κατεχόντων άδεια διαμενόντων ως αιτούντων άσυλο. Σήμερα στους 6 μήνες οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να πάρουν άδεια εργασίας και να δουλέψουν. Αυτό γίνεται στους 2 μήνες. Αυτή είναι η διαφορά.
Τι λέμε δηλαδή σε αυτούς τους ανθρώπους; Ότι αντί να ζεις με επίδομα που είναι και χαμηλό όλο το διάστημα που είσαι εδώ και που η ελληνική πολιτεία δεν έχει προλάβει να ξεκαθαρίσει αν δικαιούσαι ή όχι άσυλο βρες μια δουλειά και εφόσον βρήκες τη δουλειά νόμιμα θα εργαστείς, θα πληρώσεις την ασφάλειά σου, θα δικαιούσαι τη σύνταξη που η ασφάλειά σου πληρώνει και τα δικαιώματα που έχουν όλοι όσοι διαμένουν και εργάζονται σε αυτή τη χώρα.
Εάν μεν το αίτημά σου περί της προστασίας γίνει δεκτό έχεις πλήρες δικαίωμα να μείνεις στην Ελλάδα ή όπου αλλού θέλεις στην Ευρώπη. Εάν το αίτημά σου απορριφθεί πρέπει να φύγεις από τη χώρα διότι έχει απορριφθεί το αίτημά σου. Ξέρουμε ποιος είσαι, έχεις κάνει αίτηση, γνωρίζουμε τη διεύθυνση του σπιτιού σου, δουλεύεις νόμιμα στο ενδιάμεσο διάστημα, αν απορριφθεί φεύγεις.
Αυτή είναι η μια διάταξη. Πιστεύω ότι κανένας λογικός άνθρωπος, να το πω λίγο σχηματικά να το καταλάβετε, δεν αντιλαμβάνεται το κίνητρο αυτής της διάταξης. Υπάρχουν περιοχές της χώρας, το είδα με τα μάτια μου παραδείγματος χάρη στη Σάμο, όπου την ίδια στιγμή που δεν βρίσκουμε εργάτες γης για να μαζέψουν τους καρπούς από τα δέντρα, υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να εργαστούν και δεν τους επιτρέπουμε εμείς να εργαστούν για να μαζέψουν αυτούς τους καρπούς και αντιθέτως από πάνω τους επιδοτούμε κιόλας. Είναι παράλογο. Δεν κερδίζει τίποτα η Ελλάδα από αυτό, ούτε έχουμε κανένα λόγο να το συνεχίσουμε.
Πάμε τώρα στη δεύτερη διάταξη που έχει προκαλέσει και τη μεγαλύτερη ανησυχία και τη σχετική δήλωση του σεβαστού σε εμένα πρώην Πρωθυπουργού. Αλλάζουμε τα κριτήρια που θεσπίστηκαν το 2014 και όρισαν την 7ετία παραμονής στη χώρα, διαμονής στη χώρα, βεβαιωμένης διαμονής στη χώρα ως το κριτήριο της αυτόματος άδειας διαμονής στην Ελλάδα;
Η απάντηση είναι όχι, παραμένουν τα επτά χρόνια. Το ξαναλέω, δεν αλλάζουμε τα επτά χρόνια σε τρία όπως γράφεται. Τα επτά χρόνια παραμένουν. Τι κάνουμε; Δίνουμε μια άπαξ ευκαιρία σε όσους έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, παρανόμως ελθόντες, λαθρομετανάστες, οι οποίοι έχουν βεβαία χρονολογία διαμονής.
Τι θα πει βεβαία χρονολογία; Αίτηση παροχής ασύλου. Νοσηλείας σε ένα νοσοκομείο. Ένα τραπεζικό έμβασμα το οποίο δείχνει ότι πράγματι στην Ελλάδα χρησιμοποίησε τα στοιχεία τους. Κάτι που αποδεικνύει ότι πράγματι έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια.
Και αυτοί οι άνθρωποι, αν έχουμε συμπληρώσει την τριετία μέχρι 30 Νοεμβρίου του 2023, θα μπορούν να πάρουν, προσέξτε, άδεια διαμονής και άδεια εργασίας.
Προσέξτε. Άδεια διαμονής και άδεια εργασίας που συνδέεται με το ότι έχουν εργασία. Και που αν παύσουν να έχουν εργασία ανακαλείται η άδεια διαμονής και η άδεια εργασίας.
Πόσοι υπολογίζουμε να κάνουν χρήση αυτής της διατάξεως; Γιατί ακούω διάφορα νούμερα. Θα σας το εξηγήσω απλά και θα το καταλάβετε αμέσως.
Σήμερα που ισχύει η επταετία, η επταετία ψηφίστηκε το 2014. Έχουν περάσει, δηλαδή, τα πρώτα επτά χρόνια και άρα κάθε χρόνο κάποιοι συμπληρώνουν εφταετία. Αυτοί κάνουν αίτηση και παίρνουν άδεια διαμονής, νόμιμη, παρ’ ότι ήταν λαθρομετανάστες, γιατί συμπλήρωσαν την εφταετία.
Πόσοι είναι αυτοί που τον χρόνο παίρνουν τέτοια άδεια διαμονής; Από 6 έως 8.000, στα μεσολαβήσαντα χρόνια. Ας πούμε ένας μέσος όρος 7.000 ανθρώπων τον χρόνο.
Εμείς κάνουμε άπαξ, μια φορά, one-off, το επτά, τρία. Από σήμερα, από 1η Δεκεμβρίου ξαναείναι εφτά. Μάλιστα. 7.000 τον χρόνο. Επί τέσσερα χρόνια, 28.000. Για αυτούς μιλάμε.
Θα πείτε και θα πείτε ότι σας ανησυχεί ευλόγως, μα μπορεί να έρθουνε 100, 200, 300.000. Ακούω διάφορα τέτοια νούμερο στο διαδίκτυο. Να το δούμε λίγο ψύχραιμα και πρακτικά. Είσαι ένας παράνομος μετανάστης στην Ελλάδα. Ζεις τρία χρόνια παράνομα. Εργάζεσαι και παίρνεις μαύρα λεφτά ή ζεις όπως ζεις. Και σου λέει το κράτος, «εάν έρθεις και κάνεις αίτηση να γίνεις νόμιμος και δηλώσεις ποιος είσαι, τον τόπο καταγωγής, ελέγχουμε το ποινικό σου μητρώο, και έχεις εργασία, παίρνεις άδεια διαμονής. Αλλά αν χάσεις την άδεια εργασίας, χάνεις και την άδεια διαμονής». Και από κει και πέρα, όμως, πια δεν είσαι άγνωστος και γκρίζος. Είσαι γνωστός στις αρχές και οι αρχές μπορούν να εφαρμόσουν κατευθείαν πάνω σου το Δίκαιο περί απελάσεως.
Πόσοι στα αλήθεια πιστεύετε, πλην αυτών που πράγματι εργάζονται και έχουν δεσμούς με την χώρα, θα κάνουν χρήση αυτής της διατάξεως; Μακάρι να ήταν περισσότεροι, γιατί θα ήξερε η πολιτεία ποιοι είναι και που είναι. Σήμερα η Πολιτεία δεν ξέρει ποιοι είναι και που είναι αυτοί. Αλλά δεν θα είναι. Γιατί αυτό λένε τα νούμερα.
Αντιθέτως, εάν αποφασίσει η Βουλή να μην ψηφίσουμε αυτή τη διάταξη, να καταλάβουμε τι ψηφίζουμε: ψηφίζουμε οι άνθρωποι αυτοί να παραμένουν στην Ελλάδα παράνομα και να εργάζονται, χωρίς να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές και φόρους στο κράτος, άρα ενισχύουμε την παράνομη και αδήλωτη εργασία.
Ως Υπουργός Εργασίας θέλω να σας πω, όταν μιλάμε για πόλεμο κατά της μαύρης και αδήλωτης εργασίας προφανώς είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι αυτής είναι σε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας μας και δεύτερον και κυριότερον στερούμε πολύτιμα εργατικά χέρια από την ελληνική οικονομία. Και θέλω, εδώ, να κάνω μία παύση για να εξηγήσω κάτι που ίσως δεν έχει γίνει ευθέως αντιληπτό από πολλούς. Έχει σήμερα η Ελλάδα πρόβλημα ελλείμματος εργατικών χειρών; Τεράστιο είναι η απάντηση.
Υπάρχει τρόπος να λυθεί το πρόβλημα των εργατών γης ή των ανειδίκευτων εργατών από τον εγχώριό μας πληθυσμό; Θέλω να σας μιλήσω με ειλικρίνεια και ότι εγώ είμαι ως Υπουργός Εργασίας δέκτης εκατοντάδων χιλιάδων αιτημάτων μετακλήσεων, νόμιμων δηλαδή μεταναστών από το εξωτερικό από διάφορες χώρες, πάντα θεωρούσα και θεωρώ ότι η άδεια για νόμιμη μετάκληση πρέπει να είναι η τελευταία λύση για έναν Υπουργό Εργασία στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και έξι μήνες έχω προσπαθήσει να δω αν υπάρχει κάποιος τρόπος και κάποια πολιτική που θα ωθούσε πραγματικά τους συμπολίτες μας να γίνουν εργάτες γης.
Σας λέω δύο κοινά παραδείγματα. Πριν από δύο χρόνια ψηφίστηκε διάταξη από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όπου όσοι είναι μακροχρόνια άνεργοι εάν πάνε να δουλέψουν ως εργάτες γης διατηρούν την κάρτα της μακροχρόνιας ανεργίας και όλα τα επιδόματα που απορρέουν από αυτήν χωρίς να στερούνται απολύτως τίποτα και παίρνουν και τα χρήματα από τη δουλειά τους στα χωράφια.
Ξέρετε πόσοι έχουν κάνει χρήση αυτής της διατάξεως; Μηδέν. Δεν βρίσκουμε ούτε έναν στο Υπουργείο Εργασίας. Αν βρείτε έναν να μου το πείτε να γράψω το όνομά του στο Twitter. Ούτε έναν.
Εγώ για να βεβαιωθώ ακόμα περισσότερο θα σας πω ένα πραγματικό γεγονός γιατί θέλω να διασκεδάσω τις ανησυχίες όποιων πιστεύουν καλόπιστα ότι μπορεί το θέμα αυτό να λυθεί εγχωρίως. Τον Αύγουστο βρέθηκα στο Ηράκλειο της Κρήτης και εκεί έκανα επίσκεψη στο εργατικό Κέντρο Ηρακλείου. Εκεί ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου μου είπε, έχουμε λύσει το πρόβλημα της ελλείψεως εργατικών χειρών στην Κρήτη.
Λέω, ποιο είναι Πρόεδρε; «Θα επιδοτήσετε από τη ΔΥΠΑ έξοδα διαμονής και μεταφοράς και ένα ημερήσιο για να έρθουν από τη Δυτική Μακεδονία που έχει υψηλή ανεργία στην Κρήτη για 3 μήνες, Νοέμβριο, Δεκέμβριο και Ιανουάριο και έτσι εμείς θα φέρουμε εργάτες από ανέργους στη Δυτική Μακεδονία και θα μαζεύουν τους καρπούς στην Κρήτη».
Λέω, φανταστική ιδέα. Παίρνω επιτόπου ανοιχτή ακρόαση τον Διοικητή της ΔΥΠΑ και δίνω εντολή να γίνει αυτό το πρόγραμμα αμέσως. Το πρόγραμμα έγινε. Η πλατφόρμα άνοιξε στις αρχές Νοεμβρίου, έχει κλείσει τώρα, έκαναν αίτηση 55 άτομα. Ξέρετε πόσοι έχουν πάει; Δύο. Δύο με επιδότηση της διαμονής, με επιδότηση της μεταφοράς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Η χώρα δεν έχει χρόνο για χάσιμο, να το ξεκαθαρίσω. Δεν ισχυρίζομαι ότι η συγκεκριμένη διάταξη θα λύσει το πρόβλημα της ελλείψεως εργατικών χειρών, μια μικρή ασπιρίνη είναι.
Το πρόβλημα της ελλείψεως εργατικών χειρών, κυρίως στις αγροτικές εργασίες και στην κατασκευή, που είναι τα μεγάλα προβλήματα και εν μέρει στη βιομηχανία, θα λυθεί μόνο με νόμιμες μετακλήσεις εργαζομένων από το εξωτερικό και κυρίως με χώρες που θα συνάψουμε διακρατικές συμφωνίες.
Ήδη τέτοιες συμφωνίες ετοιμάζονται με χώρες, όπως η Γεωργία, η Ινδία, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες, η Αρμενία, είχα συνάντηση με τον Υπουργό Εργασίας της Αρμενίας χθες στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας και είπαμε να έρθει και στην Αθήνα για να δούμε αν μπορούμε να φέρουμε εργάτες από την Αρμενία από τους πρόσφυγες από το Ναγκόρνο Καραμπάχ και το είδε ως μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και θα έρθει σε λίγες εβδομάδες στην Αθήνα γι’ αυτό.
Στην ίδια τροπολογία που ψηφίζουμε το άρθρο 5 δίνει άδεια εργασίας σε 25 χιλιάδες Ουκρανούς οι οποίοι είναι σήμερα στην Ελλάδα με ειδικό καθεστώς προστασίας, μένουν στην Ελλάδα με ειδικό καθεστώς προστασίας, αλλά δεν μπορούν να εργαστούν.
Δεν θέλουμε αυτοί οι 25 χιλιάδες Ουκρανοί να δουλέψουν; Μας πειράζει να πληρώνουν ένσημα στον ΕΦΚΑ; Πιστεύω, λοιπόν, ότι οι ανησυχίες, ότι η διάταξη αυτή αλλάζει τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας, δεν είναι αληθινές και δεν είναι πραγματικές και δεν έχουν σχέση με τη διάταξη.
Κι επίσης να πω κάτι τελευταίο και κλείνω. Είναι άδικο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και για τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά να εμφανίζεται στην κοινή γνώμη ως δήθεν οπαδός της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων.
Η κυβέρνηση αυτή στα τέσσερα χρόνια που κυβέρνησε έχει μειώσει δραστικά τις μεταναστευτικές ροές, έχει κλείσει τα σύνορα, με αποτέλεσμα όλη η αριστερά πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου και τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης να κατηγορούν την κυβέρνηση και προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη ως τον «ιθύνοντα νου των pushbacks και των καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στο Αιγαίο και αλλού.
Είναι δυνατόν ο ίδιος Πρωθυπουργός που κατηγορείται από όλη την Αριστερά της Ευρώπης ως ο «ιθύνων νους των pushbacks» να είναι ο Πρωθυπουργός των ανοιχτών συνόρων; Είναι δυνατόν να είναι ο ίδιος ο άνθρωπος ταυτόχρονα και τα δύο;
Είναι απολύτως προφανές ότι όσοι παρουσιάζουν την κυβέρνησή μας ως μία κυβέρνηση που υποστηρίζει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων κάνουν λάθος.
Η συγκεκριμένη τροπολογία το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να βάλει τάξη σε ένα πραγματικό χάος των παρανόμως διαμενόντων μεταναστών στην Ελλάδα που δουλεύουν σε καθεστώς μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας και ζουν σε ένα γκρίζο και σκοτεινό καθεστώς.
Αυτοί που θα κάνουν αίτηση, θα ελεγχθεί το ποινικό τους μητρώο και θα μπορέσουν να πάρουν την άδεια διαμονής μόνο αν έχουν λευκό ποινικό μητρώο και δεν έχουν απασχολήσει τις αρχές. Θα χάνουν την άδεια διαμονής αν δεν έχουν εργασία. Και, το κυριότερο, η άδεια διαμονής -όπως προβλέπεται στην τροπολογία- δεν τους δημιουργεί επιπλέον δικαιώματα επανένωσης οικογενειών και το να φέρουν και άλλους συγγενείς από την πατρίδα τους πίσω στην Ελλάδα. Είναι αυστηρά και μόνο για αυτούς, για κανέναν άλλον. Η διάταξη δηλαδή, ως έχει παραμένει.
Και κλείνω, κ. Πρόεδρε, και ευχαριστώ, μια από τις πιο αυστηρές ως προς τη μεταναστευτική πολιτική διατάξεις που ισχύουν σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξαιρετικά πιο αυστηρή από την αντίστοιχη της Ιταλίας που δίνει άδεια διαμονής σε δύο χρόνια ή της Ισπανίας που δίνει άδεια διαμονής σε τρία χρόνια μονίμως, όχι άπαξ.
Καθιστά την Ελλάδα μια χώρα που όχι μόνο πόλος έλξης των λαθρομεταναστών δεν μπορεί να γίνει αλλά παραμένει μια χώρα με αυστηρή μεταναστευτική πολιτική και έλεγχο των συνόρων.
Καλώ, λοιπόν, τους συναδέλφους, όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας αλλά όλων των πτερύγων που αντιλαμβάνονται το πραγματικό ζήτημα ελλείψεως εργατικών χειρών και τις πραγματικές δικλίδες ασφαλείας που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση, να υποστηρίξουν την παρούσα διάταξη.
Και φυσικά, το ξεκαθαρίζω, δεν αντιδικώ με τον Πρόεδρο Αντώνη Σαμαρά, είμαι στη διάθεσή του να εξηγήσω τα πάντα. Δεν υπάρχει αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και αντιδικίας.
