Ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξή του σήμερα,Τρίτη 18 Ιουνίου 2024, στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές» με τους δημοσιογράφους Βασίλη Αδαμόπουλο και Μαρία Γεωργίου, στο Πρώτο Πρόγραμμα, σχολίασε την επικαιρότητα λέγοντας:
Για το νόμο Φλωρίδη με αφορμή την υπόθεση του κ. Λύτρα:
«Η υπόθεση αυτή δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί όπως εξελίχθηκε, εάν ο κ. Φλωρίδης δεν είχε προσθέσει μία απλή αλλαγή σε ένα νόμο που υπάρχει από το 2006, από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κι όχι από την Αριστερά. Η προσθήκη του κ. Φλωρίδη είναι πολύ απλή. Τι λέει; Ότι «οι γιατροί που εμπλέκονται στη διαδικασία και καταγγέλλουν τα σχετικά περιστατικά, δεν μπορούν να διωχθούν ούτε αστικά ούτε ποινικά». Άρα, δημιουργεί ένα πλαίσιο προστασίας στον γιατρό να μπορεί να κάνει τη σχετική καταγγελία. Αυτό δεν υπήρχε στο νόμο του 2006, είναι βασική αλλαγή που την έκανε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης. Η Ελληνική Λύση και τα άλλα κόμματα δεν ψηφίσανε αυτή την αλλαγή. Να ξέρει ο κόσμος ότι η εξέλιξη της υπόθεσης οφείλεται σε νόμο της Νέας Δημοκρατίας και μόνο».
Για την δικαστική απόφαση να αφεθεί ελεύθερος ο κ. Λύτρας:
«Εγώ δεν είμαι υπέρ των λαϊκών δικαστηρίων, ούτε το Twitter μπορεί να δικάσει, ούτε κανένας άλλος. Έχουμε θεσμικές διαδικασίες. Έχουμε έναν ανακριτή και έναν εισαγγελέα που ομόφωνα έλαβαν μια απόφαση. Ακόμα και η παρέμβαση του Αρείου Πάγου μπορεί απλώς να ελέγξει αν τηρήθηκε η διαδικασία και οι νόμοι, δεν μπορεί να ελέγξει την δικαστική κρίση. Άρα, ασχέτως αν μας αρέσει ή δεν μας αρέσει η απόφαση, αυτή είναι η δικαστική διαδικασία. Στο ερώτημα που είπατε «εάν ένας ανώνυμος θα είχε την ίδια τύχη», θέλω να σας πω ότι πριν από λίγο καιρό είδαμε τη συγκλονιστική δολοφονία του 11χρονου κοριτσιού που ένας ανώνυμος είχε αφεθεί ελεύθερος και δεν είχε προφυλακιστεί».
Για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών:
«Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών με σόκαρε με τη σοφία που είχε. Ο ελληνικός λαός
ήθελε να στείλει ένα μήνυμα δυσαρέσκειας προς την Κυβέρνηση: «δουλέψτε περισσότερο, γίνετε πιο αποτελεσματικοί». Είχε αυτό το δικαίωμα; Αναμφίβολα το είχε. Κατέβασε την Κυβέρνηση σε ένα όριο χαμηλότερο του εκλογικού της στόχου. Ταυτόχρονα όμως κατέβασε και τα κόμματα της μείζονας αντιπολιτεύσεως προς τα κάτω και έτσι δεν δημιούργησε συνθήκες πολιτικής αστάθειας. Άρα, ο ελληνικός λαός κατόρθωσε και να στείλει το μήνυμα στην Κυβέρνηση και να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα. Αυτό ομολογώ το σενάριο δεν το είχα φανταστεί».
«Η Ελλάδα έχει πολιτική σταθερότητα γιατί έχει ορισμένα πολιτικά χαρακτηριστικά που την κάνουν «τυχερή», σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ποια είναι η τύχη της; Δύο βασικά χαρακτηριστικά: Πρώτον ότι η ΝΔ παραμένει μια μεγάλη συμπαγής παράταξη και έχει έναν Πρωθυπουργό που είναι εξαιρετικά δημοφιλής. Δεύτερον ότι ο δεξιός χώρος πέραν της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει ούτε ενιαία έκφραση, ούτε ενιαία ηγεσία, ούτε ενιαία γραμμή. Ένας πολυκερματισμένος χώρος δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική».
Για τον εάν ο ανασχηματισμός θα εκτονώσει τη δυσαρέσκεια:
«Κανένας δεν είπε ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια θα εκτονωθεί από τον ανασχηματισμό. Δεν ξέρω κανέναν που να το έχει πει, ούτε τον Πρωθυπουργό ούτε κανέναν άλλον. Αν ρωτάτε εμένα, η απάντησή μου είναι όχι. Η λαϊκή δυσαρέσκεια θα εκτονωθεί όταν θα του λύνουμε τα προβλήματα. Η πολιτική είναι πρακτική τέχνη. Αν λύνεις τα προβλήματα των ανθρώπων τότε θα εκτονωθεί και η λαϊκή δυσαρέσκεια».
«Η Νέα Δημοκρατία έχει αυτή τη στιγμή τρία χρόνια διακυβέρνησης με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία χωρίς ενδιάμεση εκλογική αναμέτρηση. Έχει όλη την δυνατότητα να αποδείξει τι αξίζει, να επανέλθει στα προηγούμενά της ποσοστά και να πείσει τον κόσμο ότι αξίζει να επανεκλεγεί. Η ευθύνη πια είναι καθαρά σε εμάς. Η ευθύνη δεν αφορά τόσο σε πρόσωπα. Ο κόσμος δεν επηρεάζεται από το αν θα είναι Υπουργός ο Γεωργιάδης ή κάποιος άλλος. Ο κόσμος επηρεάζεται από το αν θα έχει μικρότερη αναμονή στα νοσοκομεία, αν θα βρίσκει ραντεβού να κάνει διαγνωστικές εξετάσεις, αν θα βρίσκει το φάρμακό του την ώρα που το θέλει».
Για τις «ζυμώσεις» στην Κεντροαριστερά:
«Τελικά η ζωή έχει μεγαλύτερη φαντασία από τη φαντασία των ανθρώπων. Ποιος θα περίμενε την εποχή της σφοδρής συγκρούσεως του πρώτου μνημονίου, της εποχής της πλατείας των αγανακτισμένων, της εποχής της δολοφονίας των ανθρώπων στη Marfin, της εποχής της πυρκαγιάς του Αττικόν και του κέντρου της Αθήνας στο PSI, την εποχή της απειλής περί λαϊκών δικαστηρίων, της εποχής που είχαμε τις κρεμάλες στο Σύνταγμα και ούτω καθεξής, ότι θα ερχόταν μία ημέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Αλέξη Τσίπρα θα ήταν ταυτόχρονα σε έναν χώρο για να οικοδομήσουν την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα έλεγε από το μικρόφωνο στον Αλέξη Τσίπρα “θυμάμαι την εποχή του Ολαντρέου” για να καρφώσει τον Τσίπρα για την εποχή του αντιμνημονιακού αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας από κάτω να χαμογελά και να σηκώνει το δάχτυλο, σαν να αποδέχεται την ευθύνη του για το «Ολαντρέου». Αν σας το λέγανε τότε ότι κάποτε αυτό θα το δούμε να συμβαίνει, η απάντησή σας θα ήταν «και που να σφίξουν οι ζέστες». Και όμως αυτό το είδαμε εχθές».
«Είναι μια νίκη ημών που τότε κρατήσαμε τη χώρα όρθια. Το ότι ο Τσίπρας τελικά ψήφισε μνημόνιο και εχθές ήταν με τον Γιώργο Παπανδρέου και έκαναν «χαρούλες», είναι μια μεγάλη ιδεολογική και ιστορική μας νίκη».
