Για την αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εργαζομένων, την μείωση της ανεργίας στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων ετών αλλά και τις αυξήσεις στο μέσο μισθό σε βάθος τετραετίας μίλησε χθες ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ‘Αδωνις Γεωργιάδης, στο 6ο Athens Investment Forum 2023.
Στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα οξύμωρο πρόβλημα. Από τη μία, έχουμε μία ανεργία που είναι μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ακρίβεια η 2η μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με πτωτική τάση, και από την άλλη έχουμε τη χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 15 ετών, 10,8% για την ακρίβεια. Μεγάλη. Και ενώ από τη μία έχουμε αυτό το πρόβλημα, από την άλλη έχουμε μία σειρά κλάδων της οικονομίας, αν όχι το σύνολο των κλάδων της οικονομίας, που όποτε έρχονται στο γραφείο μου, το πρώτο τους αίτημα είναι, περισσότερες μετακλήσεις εργαζομένων».
«Τι είναι η μετάκληση εργαζομένων; Είναι με νόμιμη διαδικασία, η εισαγωγή εργατικού δυναμικού από κάποια 3η χώρα. Οι κατασκευές εξαρτώνται σήμερα σχεδόν αποκλειστικά από την ταχύτητα της μετακλήσεως εργαζομένων. Έργα όπως το Ελληνικό δεν θα μπορούσαν να προσχωρήσουν εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος εάν δεν εισήγαγαν χιλιάδες εργάτες. Το ίδιο και τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα τα οδικά ή άλλου είδους μεγάλα κατασκευαστικά έργα. Το ίδιο έχουμε στον αγροτικό τομέα, που εκεί η κατάσταση είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολη. Έχουμε πλέον πρόβλημα συλλογής συγκομιδής από την έλλειψη εργατικών χειρών. Όμως, το ίδιο ακούμε από τη βιομηχανία, όπου έχουν έλλειμα και εξειδικευμένων, αλλά και ανειδίκευτων εργατών. Το ακούμε ακόμα και από την εστίαση και από τον τουρισμό, όπου το επίσημο αίτημα του ΣΕΤΕ είναι να εγκρίνουμε την μετάκληση 60.000 μετακλήσεων από το εξωτερικό για τον τουρισμό».
«Άρα εδώ έχουμε ένα δομικό πρόβλημα. Σπεύδω να απαντήσω σε κάτι που εύκολα σκέφτεται κάποιος. Θέλουν μετάκληση γιατί θα τους πληρώνουν λιγότερο, άρα στην πραγματικότητα αυτό που θέλουν είναι να γλιτώσουν λεφτά; Όχι. Αυτό δεν είναι αλήθεια, όταν ακολουθείς τη νόμιμη διαδικασία μετακλήσεων ενός εργαζομένου από το εξωτερικό, είσαι υποχρεωμένος να του πληρώνεις τα ίδια χρήματα που θα πλήρωνες με την ισχύουσα κλαδική συλλογική σύμβαση της ιδίας ειδικότητας και της ιδίας εργασίας στον Έλληνα εργαζόμενο, δεν μπορείς να του δώσεις λιγότερα χρήματα δηλαδή, του δίνεις τα ίδια».
«Εάν όμως συνυπολογίσεις ότι για να φέρεις εργατικό δυναμικό πρέπει υποχρεωτικά να φροντίσεις και την στέγη του, η οποία βαρύνει την επιχείρηση, τότε στην περίπτωση αυτή, η μετάκληση δεν είναι φτηνότερη, αλλά είναι ακριβότερη του αν θα κατάφερνες να βρεις εγχώριο δυναμικό. Και αν μεν για τις περιπτώσεις των εξειδικευμένων θέσεων εργασίας η μετάκληση θα είχε μια εύκολη εξήγηση, ότι δεν υπάρχουν οι σχετικές δεξιότητες στην Ελλάδα, στην προκειμένη περίπτωση έχουμε τη μεγαλύτερη πίεση στους ανειδίκευτους εργάτες, δηλαδή σε κάποιους που δεν έχουν καμία απολύτως δεξιότητα, πλην καλής υγείας και δυνατότητας προς εργασία. Άρα εδώ όπως αντιλαμβάνεστε υπάρχει πράγματι ένα οξύμωρο».
«Ποια είναι η εξήγηση και ποια είναι η λύση; Η εξήγηση δεν είναι μία, είναι προφανώς αρκετές. Ένα κομμάτι προφανώς είναι η μαύρη εργασία. Έχουμε μαύρη εργασία και μαύρα εισοδήματα, που δεν μπορούν να καταγραφούν στους επίσημους δείκτες και άρα στην πραγματικότητα ο δείκτης ανεργίας μας είναι χαμηλότερος από αυτόν που δείχνουν οι στατιστικοί μας δείκτες. Απλώς αυτό δεν μπορούμε να το μετρήσουμε επισήμως, γιατί η μαύρη εργασία και τα μαύρα εισοδήματα δεν καταμετρώνται».
«Ένα δεύτερο, εκεί που προσπαθούμε να βρούμε λύση, είναι ότι έχουμε ένα εργατικό δυναμικό, του οποίου όμως οι δεξιότητες οι προσφερόμενες δεν απηχούν στη σύγχρονη αγορά εργασίας κι εδώ ερχόμαστε με τα προγράμματα κάνοντας χρήση των χρημάτων που μας δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Ταμείο Ανάκαμψης και από το ΕΣΠΑ, για το reskilling και το upskilling».
«Ένα από αυτά τα προγράμματα είναι για τις ψηφιακές δεξιότητες, οι οποίες χρειάζονται στον πληθυσμό μας και σε ηλικίες ακόμα που δεν το είχαμε φανταστεί. Παραδείγματος χάρη χρειαζόμαστε να ενισχύσουμε τις ψηφιακές δεξιότητες στους εργαζομένους στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όπου τώρα πια το εμπόριο γίνεται e-commerce και τα τεχνικά μέσα που λειτουργούν είναι όλα ηλεκτρονικά. Αλλωστε εγκαθιδρύουμε σε λίγο και στο λιανικό εμπόριο την ψηφιακή κάρτα εργασίας και όλα πλέον θα γίνονται στον κόσμο του διαδικτύου».
«Αλλά ακόμα και στις μεγαλύτερες ηλικίες, όπου η δυνατότητα να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και τις νέες τεχνολογίες είναι απαραίτητη για να μπορούν να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του e-efka παραδείγματος χάρη ή των διαφόρων άλλων ηλεκτρονικών πλατφορμών που χτίζουμε για να μπορούν να κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη».
«Άρα ένα κεφάλαιο είναι το re-skilling και το up-skilling, δηλαδή η επιμόρφωση ανέργων για να βρουν δουλειά αλλά και η επιμόρφωση εργαζομένων πρώτον για να μπορούν να προσφέρουν παραγωγικότερη εργασία στην επιχείρηση που ήδη εργάζονται ή για να μπορούν να βρουν μια καινούργια δουλειά με υψηλότερο μισθό έχοντας προφανώς αποκτήσει δεξιότητες που η αγορά εργασίας σήμερα χρειάζεται και την πληρώνει καλύτερα».
«Η αύξηση του μέσου μισθού στην Ελλάδα συνεχίζεται. Σήμερα ο μέσος μισθός είναι στα 1.090 ευρώ, δεν λέω ο βασικός μισθός, λέω ο μέσος μισθός. Ο στόχος που έχουμε πει και προεκλογικά με τον κύριο Πρωθυπουργό είναι στο τέλος της τετραετίας ο μέσος μισθός θα είναι στα 1.500 ευρώ. Αυτό δεν θα γίνει με νόμο, δεν θα έρθει ένας Υπουργός Εργασίας να πει διατάζω τις επιχειρήσεις να δώσουν 1.500 ευρώ μέσο μισθό γιατί αν το κάναμε αυτό οι επιχειρήσεις θα κλείνανε και η ανεργία θα πήγαινε στο 30%».
«Θα γίνει με ποιο τρόπο; Με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, την προσέλκυση ολοένα και περισσοτέρων επενδύσεων, άρα τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας που θα δημιουργήσουν μεγαλύτερη ζήτηση θέσεων εργασίας».
«Όπως συμβαίνει σε όλα στον καπιταλισμό στον οποίο ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, εφόσον θα έχουμε μεγαλύτερη ζήτηση μισθωτής εργασίας αλλά μικρότερη προσφορά μισθωτής εργασίας η μέση αξία αυτού του αγαθού, γιατί η μισθωτή εργασία είναι ένα αγαθό όπως όλα τα αγαθά, θα αυξάνεται έως ότου συναντήσει την πραγματική του αξία στις ανάγκες της οικονομίας μετά από 4 χρόνια».
«Πιστεύω ότι αυτός ο στόχος είναι απολύτως εφικτός και θα γίνει. Για αυτό και είμαστε διστακτικοί στο να εγκρίνουμε όλα τα αιτήματα μετακλήσεων διότι θα μπορούσαμε εγκρίνοντας όλα τα αιτήματα μετακλήσεων να λύσουμε γρηγορότερα το έλλειμμα στην αγορά εργασίας αλλά αυτό θα μείωνε την πίεση στην ζήτηση της αγοράς εργασίας και άρα θα καθυστερούσε την αύξηση των μέσων εισοδημάτων που πρέπει να την επιτύχουμε γιατί από την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας πρέπει να κερδίσουν όλοι και όχι μόνο όσο έχουν καλύτερη θέση μέσα στην οικονομία μας».
«Άρα με τα προγράμματα re-skilling και up-skilling, με την προσέλκυση επενδύσεων και με τις μετακλήσεις σε λελογισμένους αριθμούς πιστεύουμε ότι με αυτό το συγκροτημένο πλάνο θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα που είναι υπαρκτό και τη λύση, τουλάχιστον σε έναν βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Μην ξεχνάμε ότι, η Ελλάδα έχει και ένα δημογραφικό ζήτημα οξυμένο που το δημογραφικό ζήτημα στην μακροπρόθεσμή του προβολή εντείνει το έλλειμμα εργατικών χειρών και εντείνει και τα προβλήματα στο ασφαλιστικό μας σύστημα».