Ερευνητές στη Γερμανία δημιούργησαν ένα επαναστατικό επίθεμα για ασθενείς με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια. Αυτό το εμφυτεύσιμο επίθεμα το οποίο αποτελείται από παλλόμενο καρδιακό μυ, βοηθά την καρδιά να συστέλλεται.
«Για πρώτη φορά, έχουμε διαθέσιμο ένα εργαστηριακό βιολογικό μόσχευμα, το οποίο έχει τη δυνατότητα να σταθεροποιήσει και να ενισχύσει τον καρδιακό μυ» δήλωσε ο καθηγητής και συν-συγγραφέας της μελέτης, Ίνγκο Κούτσκα, από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Γκέτινγκεν στη Γερμανία.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, η καρδιακή ανεπάρκεια επηρεάζει περισσότερους από 64 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Επί του παρόντος, υπάρχει έλλειψη διαθέσιμων οργάνων για τις μεταμοσχεύσεις καρδιάς, ενώ οι αντλίες υποστήριξης της καρδιάς είναι ακριβές και συνοδεύονται από υψηλό ποσοστό επιπλοκών.
Τα επιθέματα είναι κατασκευάζονται από κύτταρα που λαμβάνονται από αίμα δότη και «επαναπρογραμματίζονται» ώστε να λειτουργούν ως βλαστοκύτταρα, τα οποία μπορούν να εξελιχθούν σε οποιονδήποτε τύπο κυττάρου. Στη μελέτη, τα βλαστοκύτταρα μετατράπηκαν σε κύτταρα καρδιακού μυός και συνδετικού ιστού. Οι ερευνητές τα ενσωμάτωσαν σε ένα πήκτωμα κολλαγόνου και τα καλλιέργησαν μέσα σε ένα προσαρμοσμένο καλούπι. Στη συνέχεια, τα προκύπτοντα εξαγωνικά επιθέματα συνδέθηκαν σε συστοιχίες, σε μια μεμβράνη.
Ο καθηγητής και συν-συγγραφέας της μελέτης, Γουόλφραμ-Ουμπέρτους Ζίμερμαν εξήγησε πως ο μυς στα επιθέματα είχε τα χαρακτηριστικά μιας καρδιάς ηλικίας τεσσάρων έως οκτώ ετών.
«Εμφυτεύουμε νεαρούς μυς σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η απευθείας έγχυση καρδιακών μυϊκών κυττάρων στην καρδιά μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη όγκων ή σε ακανόνιστο καρδιακό παλμό. Τα επιθέματα, ωστόσο, επιτρέπουν τη χορήγηση πολλών περισσότερων καρδιακών μυϊκών κυττάρων με υψηλότερη κατακράτηση και, όπως φαίνεται, δεν υπάρχει κίνδυνος τέτοιων ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature», οι ερευνητές αναφέρουν τα αποτελέσματα της δοκιμής των επιθεμάτων σε υγιείς μακάκους ρέζους, λέγοντας πως δεν ανίχνευσαν ακανόνιστο καρδιακό παλμό ή σχηματισμό όγκου.
Όταν η ομάδα μελέτησε τις καρδιές των ζώων έως και έξι μήνες μετά την εμφύτευση των επιθεμάτων, διαπίστωσε πάχυνση του τοιχώματος της καρδιάς – με την έκταση να εξαρτάται από τον αριθμό των επιθεμάτων που χρησιμοποιήθηκαν.
Η ομάδα δοκίμασε επίσης τα επιθέματα σε πιθήκους που έπασχαν από μια ασθένεια παρόμοια με την χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Σε αυτή την περίπτωση, η ομάδα διαπίστωσε βελτιωμένη καρδιακή λειτουργία και μεγαλύτερη ικανότητα του καρδιακού τοιχώματος να συστέλλεται.
Τα επιθέματα δοκιμάστηκαν και σε ανθρώπους
Στη συνέχεια, οι ερευνητές δοκίμασαν τα επιθέματα σε μια 46χρονη γυναίκα με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια. Σε αυτή την περίπτωση, η ομάδα δημιούργησε τα επιθέματα από ανθρώπινα κύτταρα που ελήφθησαν από δότη και εμφυτεύθηκαν στην καρδιά της ασθενούς. Τρεις μήνες αργότερα, η ασθενής υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση καρδιάς. Όταν οι ερευνητές εξέτασαν την καρδιά της ασθενούς, διαπίστωσαν ότι τα επιθέματα είχαν επιβιώσει και είχε αναπτυχθεί η παροχή του αίματος.
Η ομάδα είπε πως χρειάζονται τρεις έως έξι μήνες για να φανούν τα θεραπευτικά αποτελέσματα των επιθεμάτων, που σημαίνει ότι δεν είναι κατάλληλα για όλους τους ασθενείς. Μέχρι στιγμής, μόνο 15 ασθενείς έχουν λάβει τα επιθέματα.
«Ελπίζουμε η κλινική δοκιμή που συνεχίζουμε να διεξάγουμε να αποδείξει εάν αυτά τα μοσχεύματα όντως βελτιώνουν την καρδιακή λειτουργία στους ασθενείς μας», δήλωσε ο Κούτσκα.
Ο Ζίμερμαν, σημείωσε πάντως, πως ο στόχος δεν είναι η αντικατάσταση των μεταμοσχεύσεων καρδιάς.
«Προσφέρει μια νέα θεραπεία σε ασθενείς που λαμβάνουν παρηγορητική φροντίδα, με ποσοστό θνησιμότητας 50% εντός 12 μηνών», κατέληξε ο ερευνητής.