Ευρωπαίοι και άλλοι δυτικοί ηγέτες υιοθέτησαν κοινό ανακοινωθέν για το αμερικανικό σχέδιο των 28 σημείων που αφορά τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, στο περιθώριο της συνόδου των G20 στη Νότια Αφρική. Οι υπογράφοντες δηλώνουν ότι το κείμενο αποτελεί μια βάση για ειρήνη, εκφράζοντας όμως ανησυχία για όρους που θα άφηναν την Ουκρανία ευάλωτη.
Οι βασικές θέσεις του ανακοινωθέντος
Στο κοινό ανακοινωθέν, οι ηγέτες υπογραμμίζουν τρία βασικά σημεία:
-
Αλλαγή συνόρων: Επαναλαμβάνουν ότι «είναι σαφείς στην αρχή πως τα σύνορα δεν πρέπει να αλλάζουν διά της βίας».
-
Ανησυχία για περιορισμούς: Εκφράζουν «ανησυχία για τους προτεινόμενους περιορισμούς στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας», υποστηρίζοντας ότι τέτοιοι όροι «θα άφηναν την Ουκρανία ευάλωτη σε μελλοντική επίθεση».
-
Αποδοχή ως βάση: Καλωσορίζουν τις προσπάθειες των ΗΠΑ και σημειώνουν ότι το σχέδιο «περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία που θα είναι ουσιώδη για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη». Θεωρούν το κείμενο «βάση που θα απαιτήσει πρόσθετη δουλειά» και δηλώνουν έτοιμοι να εμπλακούν για τη βιωσιμότητα μιας μελλοντικής συμφωνίας.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο γεγονός ότι η εφαρμογή στοιχείων του σχεδίου θα απαιτήσει τη συναίνεση των μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αντίστοιχα. Οι υπογράφοντες δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τη στενή συνεργασία «με την Ουκρανία και τις ΗΠΑ τις επόμενες ημέρες».
Τι σημαίνει το σχέδιο για την Ευρώπη
Το αμερικανικό σχέδιο των 28 σημείων περιγράφεται ως το πρώτο πλαίσιο που αποδέχεται ότι η Ρωσία παραμένει στις σημερινές της θέσεις, ότι η Ουκρανία συρρικνώνεται και ότι η Δύση επιδιώκει να κλείσει έναν πόλεμο που δεν μπορεί να χρηματοδοτεί επ’ αόριστον.
Το σχέδιο κινείται σε τρεις άξονες:
-
Πάγωμα γραμμών στα σημερινά μέτωπα.
-
Δεσμεύσεις ουδετερότητας για την Ουκρανία (εκτός ΝΑΤΟ, με μειωμένο στρατιωτικό αποτύπωμα).
-
Σταδιακή επανένταξη της Ρωσίας στο διεθνές σύστημα, με αντάλλαγμα περιορισμένες εγγυήσεις ασφαλείας.
Για την Ευρώπη, αυτό μεταφράζεται σε μία νέα και βαριά πραγματικότητα: η ήπειρος θα ζήσει για χρόνια με μια Ρωσία κυρίαρχη στην Ανατολή και μια Ουκρανία αποδυναμωμένη. Για πρώτη φορά από το 1945, ξένη δύναμη αλλάζει σύνορα στην Ευρώπη και το διακύβευμα είναι αν η ΕΕ θα νομιμοποιήσει το τετελεσμένο ή αν θα το αμφισβητήσει, πλέον χωρίς αμερικανική ομπρέλα. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι βρίσκεται μπροστά στο πιο δύσκολο δίλημμα της προεδρίας του.
Επιμέλεια: Συντακτική ομάδα
