Μια ειδικά σχεδιασμένη περιπατητική παράσταση, βασισμένη στο διήγημα «Η Οβάλ Κυρία» της σημαντικής σουρεαλίστριας ζωγράφου και πεζογράφου Λεονόρας Κάρινγκτον, θα παρουσιαστεί στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, από 31 Ιανουαρίου έως και 2 Φεβρουαρίου 2025, στις 8 μμ., στον χώρο όπου πραγματοποιείται η έκθεση «Δημοκρατία».
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, το έργο αυτό, που αφορά αφενός την ιστορία μιας έφηβης κοπέλας η οποία επιθυμεί να είναι άλογο και αφετέρου την καταστολή της επιθυμίας αυτής από τον πατέρα της, συνδέεται άμεσα με τον τρίτο θεματικό άξονα της έκθεσης «Εξέγερση» και «Διέγερση». Συνομιλεί επίσης με τις έμφυλες διαστάσεις του αγώνα για κοινωνική χειραφέτηση μέσα από τη διαμαρτυρία και την αντίσταση.
Τελικά, μήπως είμαστε όλοι άλογα; Πώς και πόσο γιορτάζουμε με το σώμα και τη φωνή μας την άνοιξη της χειραφέτησης και της βαθιάς επιθυμίας; Η παράσταση αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, της Λουκρητίας, η οποία επιθυμεί να υπάρχει ως άλογο και ακριβώς αυτή η θαυμαστή αλογίσια φύση της καταστέλλεται βίαια από την πατρική εξουσία.
Η δραματουργία του έργου βασίζεται στην απόπειρα συνομιλίας του με τα σπουδαία έργα αντίστασης και διαμαρτυρίας από Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία -κατά τη μετάβασή τους από ένα απολυταρχικό καθεστώς στο δημοκρατικό πολίτευμα- όπως αυτά φιλοξενούνται στην έκθεση «Δημοκρατία».
Η κεντρική σκηνοθετική ιδέα αντλεί μεθοδολογικά από το πεδίο του μεταδραματικού θεάτρου και του θεάτρου της επινόησης. Η ομάδα που θα αφηγηθεί επί σκηνής την ιστορία αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες, δύο ηθοποιούς, την Ολυμπία Μπουλογεώργου και τη Μαριάννα Δεβετζή, και τέσσερις χορωδούς, από το γυναικείο πολυφωνικό σχήμα Πλειάδες. Οι τελευταίες θα ερμηνεύσουν τραγούδια σε τρεις γλώσσες που σχετίζονται άμεσα με τα εκθέματα (καταλανικά, πορτογαλικά, ελληνικά).
Με την υποστήριξη του διακεκριμένου σχεδιαστή φωτισμού Τάσου Παλαιορούτα, η κάθε σκηνή του έργου θα λαμβάνει χώρα ανάμεσα σε συγκεκριμένα έργα της έκθεσης, που μελετήθηκαν ειδικά ώστε να φωτιστούν κατάλληλα, διαμορφώνοντας σκηνικό χώρο.
Η παράσταση στοχεύει να αφηγηθεί τη γεμάτη εμπόδια πορεία προς τον εκδημοκρατισμό, μέσα από τη φαντασία, το τραγούδι και το παιχνίδι, θέτοντας ερωτήματα για τη διεθνή συγκυρία που υπονομεύει την επούλωση των συλλογικών τραυμάτων της κοινής απολυταρχικής εμπειρίας στο καλλιτεχνικό στερέωμα των τριών χωρών που διερευνά η έκθεση.