Στην Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για το Μέλλον στην Νέα Υόρκη, μίλησε σήμερα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων πως «υπάρχουν παγκόσμιες απειλές που απαιτούν παγκόσμιες λύσεις».
«Έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι πριν να είναι πολύ αργά, πριν να φτάσουμε στην επόμενη πραγματική παγκόσμια κρίση». «Μπορούμε να αναστρέψουμε ακόμα την καταστροφή», ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Αναλυτικά η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη:
«Εξοχότατοι, αγαπητοί συνάδελφοι,
Θα ήθελα, ξεκινώντας, να εκφράσω τη βαθιά μου εκτίμηση στον Γενικό Γραμματέα, χάρη στον οποίο είμαστε σήμερα εδώ για να εγκρίνουμε το Σύμφωνο για το Μέλλον, καθώς και στους συντονιστές, Γερμανία και Ναμίμπια. Σας ευχαριστώ, που αναλάβατε αυτό το σημαντικό και εξαιρετικά σύνθετο έργο.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι εδώ σήμερα αναγνωρίζουμε την επείγουσα ανάγκη ανάληψης δράσης για να υλοποιήσουμε τις πολλές αναλυτικές, συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που περιγράφονται στο Σύμφωνο για το Μέλλον. Για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ειρήνη και την ασφάλεια, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην παγκόσμια διακυβέρνηση, μία εμπιστοσύνη που έχει βρεθεί στο επίκεντρο. Για το δικό μας καλό και για το καλό των μελλοντικών γενεών.
Καταφέραμε να καταλήξουμε σε συμφωνία -και δεν ήταν εύκολο-, σε μια εποχή αυξημένης δυσπιστίας, διχόνοιας, πόλωσης και σύγκρουσης. Καταλήξαμε ωστόσο σε συναίνεση, επειδή γνωρίζουμε ότι το διακύβευμα είναι εξαιρετικά υψηλό και ότι οι παγκόσμιες απειλές που αντιμετωπίζουμε από κοινού ως διεθνής κοινότητα υπερβαίνουν κατά πολύ τα επιμέρους συμφέροντα περιοχών, χωρών ή κυβερνήσεων.
Αυτός ήταν, άλλωστε, και ο λόγος δημιουργίας των Ηνωμένων Εθνών, πριν από σχεδόν 80 χρόνια. Στον πυρήνα της ίδρυσής τους ήταν η αναγνώριση ότι υπάρχει κάτι που θα αποκαλούσαμε ζήτημα οικουμενικού συμφέροντος, ένα παγκόσμιο κοινό αγαθό για την ανθρωπότητα, το οποίο βρίσκεται πάνω και πέρα από τα μεμονωμένα συμφέροντα των κρατών μελών.
Η γενιά που δημιούργησε τα Ηνωμένα Έθνη και υιοθέτησε τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ μας άφησε μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη. Ωστόσο, μία σημαντική διαφορά μεταξύ της δικής τους ιστορικής τους στιγμής και της δικής μας είναι η εξής: εκείνοι δημιούργησαν το διεθνές σύστημα αφού υπέστησαν έναν καταστροφικό και πρωτοφανή παγκόσμιο όλεθρο, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εμείς, από την άλλη πλευρά, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι προτού είναι πολύ αργά, πριν φτάσουμε στην επόμενη πραγματική παγκόσμια κρίση. Έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να αποτρέψουμε την καταστροφή που θα μπορούσε να προκληθεί από τις σημερινές παγκόσμιες απειλές με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι.
Το Σύμφωνό μας για το Μέλλον, ως σημείο παγκόσμιας συναίνεσης, αποτελεί μονάχα ένα πρώτο βήμα. Αλλά είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα. Είναι, τελικά, μια πολιτική δήλωση για δράση. Και η πολιτική βούληση είναι η απαραίτητη κινητήρια δύναμη για δράση, σε εθνικό επίπεδο και, συλλογικά, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ελλάδα, ως νεοεκλεγέν μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας για τα επόμενα δύο χρόνια, συμμετείχε ενεργά σε αυτή τη δύσκολη διαπραγμάτευση. Πιστεύουμε ότι καταλήξαμε σε ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα και σημειώνω με ικανοποίηση τη συμπερίληψη παραγράφων ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για εμάς, όπως η θαλάσσια ασφάλεια και η προστασία του πολιτισμού ως αναπόσπαστου στοιχείου της βιώσιμης ανάπτυξης.
Είναι σημαντικό ότι σήμερα ανανεώνουμε την εμπιστοσύνη μας στο πολυμερές σύστημα και επαναβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας σε αυτό. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, ήταν αναγκαία αυτή η επαναβεβαίωση, η «επιστροφή στα βασικά» του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, όπως η ειρηνική επίλυση των διαφορών με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο. Εφεξής, μπορούμε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός και να επιλύσουμε από κοινού τις κύριες προκλήσεις της εποχής μας. Αποτελούν παγκόσμιες προκλήσεις και απαιτούν παγκόσμιες λύσεις. Με το Σύμφωνο για το Μέλλον, έχουμε έναν «οδικό χάρτη» που θα μας οδηγήσει εκεί. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ζωτικής σημασίας.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Η Σύνοδος Κορυφής για το Μέλλον γίνεται με πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες και αποτελεί μέρος των ευρύτερων προσπαθειών του ΟΗΕ να αντιμετωπίσει κρίσιμες παγκόσμιες προκλήσεις όπως οι γεωπολιτικές εντάσεις, η οικονομική αστάθεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ψηφιακή διακυβέρνηση και οι απειλές για την παγκόσμια ειρήνη και να μεταρρυθμίσει το διεθνές σύστημα ώστε να είναι έτοιμο για το μέλλον.
