Οι άνδρες με γυναικομαστία, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου πριν από την ηλικία των 75 ετών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης «BMJ Open».
Ο διογκωμένος ιστός του μαστού στους άνδρες προκαλείται συνήθως από ορμονική ανισορροπία και επηρεάζει περίπου το ένα τρίτο των ανδρών, ανάλογα με την ηλικία. Διαφέρει από τη διόγκωση που σχετίζεται με υπερβολικό βάρος και ονομάζεται ψευδογυναικομαστία. Η γυναικομαστία μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά έχει τρεις διαφορετικές κορυφώσεις κατά τη διάρκεια της ζωής των ανδρών, που προκαλούνται από έντονες αλλαγές στα επίπεδα ορμονών του φύλου: Κατά τη νεογνική περίοδο, κατά την εφηβεία και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, είναι πιο συχνή στις μεγαλύτερες ηλικίες, καθώς τα επίπεδα τεστοστερόνης μειώνονται και συχνά σημειώνεται αύξηση του σωματικού βάρους, που με τη σειρά της μπορεί να την επιδεινώσει.
Στην παρούσα έρευνα η επιστημονική ομάδα βασίστηκε σε δεδομένα από τα εθνικά μητρώα υγείας και πληθυσμού της Δανίας. Μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 1995 και 30ής Ιουνίου 2021, 23.429 άνδρες διαγνώστηκαν με γυναικομαστία. Λίγο πάνω από το 44% ήταν ηλικίας 19-40 ετών κατά τη διάγνωση. Ο κάθε ένας από αυτούς τους άνδρες αντιστοιχίστηκε με βάση την ηλικία και την ημερομηνία διάγνωσης με πέντε τυχαία επιλεγμένους άνδρες χωρίς την πάθηση με αποτέλεσμα να συμπληρωθεί ένα σύνολο 140.574 ατόμων.
Οι άνδρες με γυναικομαστία χωρίστηκαν περαιτέρω σε δύο ομάδες, εκείνους με άγνωστης αιτίας (ιδιοπαθή) γυναικομαστία και εκείνους με γνωστή προϋπάρχουσα πάθηση ή λήψη φαρμάκων που σχετίζονται με τη γυναικομαστία.
Όλοι οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από την ημερομηνία εισόδου στη μελέτη έως τον θάνατό τους ή ως το τέλος Ιουνίου 2021. Συνολικά το 9% των ανδρών πέθαναν κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης.
Οι ερευνητές εντόπισαν ότι οι άνδρες με γυναικομαστία εμφάνισαν 37% υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία σε σχέση με τους άνδρες χωρίς την πάθηση. Όταν έγινε διαστρωμάτωση ανά ομάδα, εντοπίστηκε ότι ο κίνδυνος θανάτου ήταν υψηλότερος σε εκείνους με γνωστή προϋπάρχουσα πάθηση: Οι πιθανότητες ήταν 75% περισσότερες σε σχέση με όσους είχαν γυναικομαστία άγνωστης αιτίας. Οι προϋπάρχοντες καρκίνοι, οι παθήσεις του κυκλοφορικού, των πνευμόνων και του εντέρου σχετίζονταν με τους μεγαλύτερους κινδύνους. Επίσης, μεταξύ των επιμέρους καρκίνων, οι καρκίνοι του πεπτικού συστήματος, των γεννητικών οργάνων και του λεμφικού συστήματος σχετίζονταν με μεγαλύτερο κίνδυνο. Αντίθετα, οι άνδρες με ιδιοπαθή γυναικομαστία δεν διέτρεχαν μεγαλύτερη κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με τους άνδρες της ομάδας αναφοράς, εκτός από έναν ειδικά αυξημένο κατά δύο φορές κίνδυνο θανάτου από ηπατική νόσο.
Οι ερευνητές σημειώνουν, ωστόσο, ότι πρόκειται για μία μελέτη παρατήρησης που δεν μπορεί να καθορίσει αιτιώδεις παράγοντες, ενώ αναγνωρίζουν ότι δεν ήταν σε θέση να λάβουν υπόψη τους παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάσουν, όπως η παχυσαρκία, η έκθεση σε χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα, και η χρήση στεροειδών.
Πάντως, ως εξήγηση για τα ευρήματά τους προτείνουν ότι η γυναικομαστία είναι στενά συνυφασμένη με μεταγενέστερους κινδύνους για την υγεία και πολύ πιθανόν με τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία τους.
