Μετά από μια πετυχημένη διαδρομή στην Ελλάδα και το εξωτερικό τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σε κατάμεστη θέα σε Νέα Υόρκη, Φιλιππούπολη, Σόφια και Αθήνα, αποσπώντας 25 εξαιρετικές κριτικές και υποψηφιότητα καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στα προγράμματα Κοινού του Αθηνοράματος, το πολυσυζητημένο «Κόκκαλο». λυτρωτική ροκ τελετουργία για τον Αντονέν Αρτώ σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, προσθέτει νέες παραστάσεις στο Θέατρο Σημείο, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 20.00.
Ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο της Ιόλης Ανδρεάδη και της Άρης Ασπρούλη για τη ζωή και το έργο του Αντόνεν Αρτώ, με τον Γεράσιμο Γεννατά σε ένα ερμηνευτικό χώρο και τον μουσικό περφόρμερ Γιώργο Παλαμιώτη ζωντανά μαζί του επί σκηνής.
Το 1935 ο Αντονέν Αρτώ επινοεί μια εντελώς νέα θεατρική φόρμα, το «Θέατρο της Σκληρότητας», και για να βάλει σε εφαρμογή την παράσταση «Οι Τσέντσι» – μία πεντάπρακτη τραγωδία, για τον ξακουστό, αιμοδιψή και αιμομίκτη κόμη της Ρώμης, που βρέθηκε δολοφονημένος, μ’ ένα στιλέτο στο μάτι, από την ανήλικη κόρη του. Το έργο κάνει πρεμιέρα τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στο θέατρο Folies Wagram στο Παρίσι, και παρά τις προσδοκίες αποτυγχάνει παταγωδώς.
Ο Αρτώ αποφασίζει πως δεν θα σκηνοθετήσει ξανά ποτέ, ταξιδεύει ασταμάτητα αναζητώντας τη λύτρωση και στο τέλος συλλαμβάνεται για αλητεία. Το 1938 χαρακτηρίζεται επισήμως ως «παράφρων» και οδηγείται από τη βίας στο ψυχιατρείο, στο οποίο θα παραμείνει έγκλειστος για εννέα χρόνια. Την τελευταία μόνο χρονιά που υποβλήθηκε σε περισσότερα από 51 ηλεκτροσόκ.
Εκεί αποκτά την εμμονή ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, εκεί πέφτει σε κώμα και ευτυχώς ξύπνα την ώρα που τον οδηγούν στο νεκροτομείο, εκεί ο ξακουστός ψυχαναλυτής και ο ψυχίατρος Ζακ Λακάν θα θριαμβολογήσει πως «επιτέλους ο κύριος Αρτώ θεραπεύτηκε και δεν θα πια να ξαναγράψει τίποτα».
Το 1946 και λίγο πριν τον θάνατό του, αποκτά ξανά ελευθερία κινήσεων, έχοντας υποστεί ωστόσο ανεπανόρθωτες βλάβες από τις επίσημες θεραπευτικές μεθόδους. Οι «Φίλοι του Αντόνεν Αρτώ» οργανώνουν μια ειδική βραδιά αφιερωμένη στο έργο του στο Θέατρο «Σάρα Μπερνάρ», αλλά η είσοδος στο ίδιο απαγορεύεται, λόγω του φόβου που προκαλεί η εξασθενημένη του φιγούρα και η πιθανότητα ενός ακόμη θηριώδους ξεσπάσματος, όπως αυτά που συνήθιζε. ενώπιων ακροατηρίου και από τα οποία ηρεμούσε μόνο εάν τον φιλούσε ένας φίλος του στο μέτωπο.. Ο άνθρωπος τον οποίο συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν στέκεται μόνος έξω από τις κλειστές πόρτες, ενώ σύσσωμη η καλή κοινωνία των Παρισίων απολαμβάνει τις αναγνώσεις των κειμένων του.
Η παράσταση «Κόκκαλο» ξεκινάει με την φανταστική υπόθεση ότι μετά το παραπάνω περιστατικό ο Αρτώ, απογοητευμένος, αρνείται την ελευθερία του και επιστρέφει οικειοθελώς στο κελί του, αποφασίζοντας να ξυπνήσει τα εκφραστικά του μέσα για να μεταμορφωθεί ο ίδιος στον πιο βιρτουόζο περφόρμερ και να δώσει. ένα τελευταίο σόλο, μια παράσταση-ξέσπασμα, μπροστά σε ένα κοινό ανυπόκριτο. Ένα κοινό που θα πλάσει με το μυαλό του. Ένα κοινό που γεννήθηκε για να τον αγαπά.
Απομονωμένος στο άσυλο, ο Αρτώ στήνει από την αρχή το παλιό σκηνικό των «αποτυχημένων» Τσέντσι, φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά με πάθος και μαεστρία. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης και με τον ρυθμό της μουσικής, ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης.
Καλλιτέχνης, ιδιοφυής, επαναστάτης, αναθεωρητής, ποιητής, δάσκαλος, παραληρηματικός, επιθετικός, επιληπτικός, αυτοκαταστροφικός και βαθιά, πολύ βαθιά ερωτευμένος και ερωτικός, συνθέτει με τρόπο προβοκατόρικο την τελική του ετυμηγορία απέναντι στον σύγχρονο καθωσπρεπισμό, βγάζοντας τη γλώσσα στην κοινωνική υποκρισία. αυθεντίες του καιρού μας και επαναφέροντας το «Θέατρο της Σκληρότητας» στη θέση που του ανήκει: μέσα στις φλογισμένες καρδιές των εξεγερμένων.
Συντελεστές
Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα Κοστούμια: Κωνσταντίνος Κασπίρης Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Παλαμιώτης Φωτισμοί : Σάκης Μπιρμπίλης Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος Σωθάγης : Παραγωγή: Κωνσταντίνα Μακρή Διεύθυνση Παραγωγή: Ορέστης Τάτσης Παραγωγή: ΡΕΟΝ Στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Γεράσιμος Γεννατάς Ζωντανά επί σκηνής ο μουσικός περφόρμερ Γιώργος Παλαμιώτης
Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
