Πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης και το 14ο Γυμνάσιο, στην ανατολική πλευρά της, βρίσκεται μία γειτονιά από παλιές μονοκατοικίες, όμορφες αλλά απέριττες. Όλες μοιάζουν μεταξύ τους και όλες έχουν κεραμοσκεπές και κομψά ξύλινα παράθυρα. Πλακόστρωτα δρομάκια, αναρριχώμενα φυτά, αυλές με τριαντάφυλλα και κληματαριές συμπληρώνουν την όμορφη εικόνα. Σχεδόν όλες φαίνεται να κατοικούνται ή να κατοικήθηκαν σχετικά πρόσφατα, ερειπωμένα δεν είναι πάνω από ένα με δύο σπίτια.
Πρόκειται για τη συνοικία Ουζιέλ, έναν μικρό οικισμό 28 μονοκατοικιών που χτίστηκαν το 1927 και που μοιάζει σαν να βγήκε από άλλη εποχή.
Υπήρξε έμπνευση του εργολάβου Δαβίδ Ουζιέλ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον σημαντικό αρχιτέκτονα Ζακ Μοσέ.
Με αφορμή την ξενάγηση της εκπομπής “Μέρα με Χρώμα” στη συνοικία Ουζιέλ, ο κ. Νίκος Καλογήρου, Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, μίλησε στην εκπομπή “Μέρα με Χρώμα” για τη διάταξη και τον σχεδιασμό των οικισμών των πόλεων,τη βιώσιμη οικιστική ανάπτυξη και τον πολεοδομικό σχεδιασμό.
Όπως τόνισε ο κ. Θεόδωρος Λιόκας, Πολιτικός Μηχανικός, η συνοικία Ουζιέλ κηρύχθηκε διατηρητέα τη δεκαετία του 80, συνεπώς έπρεπε να διατηρηθούν όλα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία στις ανακαινίσεις και αναπαλαιώσεις που έγιναν.
