Τα ιαματικά λουτρά, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, είχαν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην προσωπική τους ζωή, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση, αλλά και στην ευεξία του σώματος.
Πρόκειται για νερό που πηγάζει κυριολεκτικά από τα σωθικά της γης σε ηφαιστειογενείς κυρίως περιοχές. Και καθώς αναζητά διέξοδο προς την επιφάνεια αναμειγνύεται με μεταλλικά στοιχεία (θείο, σίδηρο, ράδιο, νάτριο κλπ) και αέρια (υδρόθειο, άζωτο, διοξείδιο του άνθρακα κ.ά) που δύνανται να επηρεάσουν από το pH του δέρματος και το κυκλοφορικό, μέχρι την ισορροπία ηλεκτρολυτών και τη λειτουργία αδένων και οργάνων.
Σύμφωνα με τον κ. Μάρκο Δανά, Πρόεδρο Συνδέσμου Δήμου & Ιαματικών Λουτρών Ελλάδας, χρειάζεται μία ολιστική προσέγγιση σε ό,τι αφορά τη διαχείριση και την αξιοποίηση τους, ενώ στόχος είναι η χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης για την ανακαίνισή τους.
Οι ιαματικές πηγές στην Αλμωπία, το Λουτράκι, το Σμόκοβο, ο κόλπος Γέρας στη Μυτιλήνη, τα Αγιάσματα στη Χίο, τα λουτρά της Αγίας Παρασκευής στη Χαλκιδική, τα λουτρά Λαγκάδα κ.α., είναι ορισμένα από αυτά που διαθέτει η χώρα μας.
