Ομιλία παραχωρεί αυτή την ώρα από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τα Τέμπη.
Για προσπάθεια δημιουργίας αστάθειας έκανε λόγο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στη Βουλή για το θέμα των Τεμπών στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση, ενώ επικαλέστηκε το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που είχε μαζί του και τόνισε ότι “το πόρισμα αναδεικνύει αδυναμίες αλλά δικαιώνει την εκτίμηση ότι εκείνη την τραγική νύχτα συγκρούστηκαν δυστυχώς οι ανθρώπινες αστοχίες με τα διαχρονικά κενά του κράτους”.
Ο πρωθυπουργός στην πρωτολογία του τόνισε ότι η τραγωδία των Τεμπών διαπερνά την καρδιά της κοινωνίας και πρέπει υπάρξει η αποφασιστικότητα και η δύναμη να αντιταχθούμε στις εύκολες εντυπώσεις που τις φουσκώνουν οι εύκολες καταγγελίες και το ψέμα.
“Το οφείλουμε στους συγγενείς των 57 θυμάτων των Τεμπών. Δεν τους αξίζει να γίνουν ένα γρανάζι εργαλειοποίησης σε μια θλιβερή προσπάθεια μιας στιγμής που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα” είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Τόνισε ότι συγκεκριμένοι κύκλοι επιδιώκουν να το μετατρέψουν σε ένα σημείο διχασμού ενώ θα μπορούσε να είναι εφαλτήριο ενότητας, και σημείωσε ότι το δυστύχημα των Τεμπών έγινε πολιορκητικός κριός για να αναβιώσουν τον διχασμό και την τοξικότητα.
Ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε ότι η κυβέρνηση είναι προσηλωμένη στην αλήθεια και την δικαιοσύνη και είπε ότι βρίσκεται εδώ για να επισημάνει τον κίνδυνο η πολιτική ζωή να καταλήξει σε βούρκο αμφιβολίας για όλα.
“Η άλλη όψη ότι πολιτικής αστάθειας είναι η διάρρηξη κάθε σχέση εμπιστοσύνης στην κοινωνία. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη δημοκρατία μας” είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Προσέθεσε ότι υπάρχει ένα “ηχηρό πόρισμα για το τι συνέβη” και κάλεσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συμφωνήσουνε στο ότι κατά τις μεγάλες συγκεντρώσεις για τα Τέμπη ζητήθηκε από την κοινωνία η αλήθεια και η δικαιοσύνη αλλά και η δικαίωση των θυμάτων καθώς και τα αυτονόητα δηλαδή, ασφαλείς και σύγχρονες συγκοινωνίες για τη χώρα. Τόνισε ότι λίγοι στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη ζητούσαν να πέσει η κυβέρνηση, αλλά όπως είπε, “η μεγάλη πλειοψηφία αυτών προ διαδήλωσαν είχαν αίτημα να ανέβει περισσότερο η Ελλάδα”.
Αναφερόμενος στο πόρισμα είπε ότι ο φορέας που το έβγαλε συνεργάστηκε με ευρωπαίους ειδικούς μακριά από κάθε πολιτική παρέμβαση.
“Το πόρισμα το έχω στα χέρια μου, στην πρώτη σελίδα αναφέρονται οι 57 νεκροί των Τεμπών, το πόρισμα είναι ένας οδηγός για το πως δεν θα ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία. Μπορούμε να συμφωνήσουμε στο τι λέει το πόρισμα αυτό. Εντοπίζει πρώτον τις αιτίες του δυστυχήματος στους λάθος χειρισμούς ενός τοπικού σταθμάρχη και ενός μηχανοδηγού, δεύτερον περιγράφει τις ελλείψεις που συνέβαλαν στο μοιραία αποτέλεσμα, τρίτον περιγράφει την κρατική κινητοποίηση με κενά συντονισμού, τέταρτο αδυνατεί να δώσει τεκμηριωμένη απάντηση για τη φωτιά που ακολούθησε την σύγκρουση και ζητά περαιτέρω διερεύνηση και πέμπτο προχωρά σε 17 σαφείς συστάσεις προς τους αρμόδιους φορείς για την βελτίωση της ασφάλειας των τρένων. Δεν είναι κολακευτικό για την κυβέρνηση, αναδεικνύει αδυναμίες αλλά δικαιώνει την εκτίμηση ότι εκείνη την τραγική νύχτα συγκρούστηκαν δυστυχώς οι ανθρώπινες αστοχίες με τα διαχρονικά κενά του κράτους. Αυτό ακριβώς λέει το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, και καταρρίπτει την πολύ προσβλητική και αστήρικτη θεωρία της συγκάλυψης που διακινεί η αντιπολίτευση” είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Επισήμανε ότι το πόρισμα τονίζει πως η κυβέρνηση ήταν παρούσα από την πρώτη στιγμή και δεν διαπίστωσε καμία ένδειξη πολιτικής παρέμβασης ούτε στο πεδίο ούτε στις εργασίες της επιτροπής. Ότι συνέβη, συνέβη από ελλιπή ετοιμότητα των μηχανισμών και οι άνθρωποι εκεί έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν, λέει το πόρισμα, όπως είπε ο πρωθυπουργός. Επιτέθηκε στην αντιπολίτευση λέγοντας ότι “ποτέ δεν υπήρξε συγκάλυψη δεν μας είπατε ποτέ ποιον θέλαμε να συγκαλύψουμε, ούτε τι κίνητρα είχαμε”.
Μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να ρίξει φως
Ο κ. Μητσοτάκης κάλεσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να θυμηθούνε τι έχουν πει σε αυτή την αίθουσα. “Τοποθετήσεις ότι δήθεν οι νεκροί ήταν 150 όχι 57 κ. Βελόπουλε, εσείς τα λέγατε. Ότι υπήρχε ένα βαγόνι φάντασμα που εξαερώθηκε, ότι υπήρχε φορτίο ξυλολίου που αγοράστηκε 15 μέρες νωρίτερα στη Θεσσαλονίκη κλπ. Όλα αυτά είναι θεωρίες που διακινούσατε πολλοί από εσάς. Και υπήρξαν πιο μακάβρια σενάρια που συνέδεαν την τραγωδία με το τροχαίο ενός πρώην σταθμάρχη, που διέψευσε και η ίδια οικογένεια του. Και τα απαράδεκτα υπονοούμενα του κ. Φάμελλου με το χαμό ενός νέου ανθρώπου στη Λάρισα με άθλια υπονοούμενα. Τα στηρίξατε και τα διακινήσατε” είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Απευθυνόμενος στον κ. Ανδρουλάκη είπε ότι “πριν από ένα χρόνο ξαναβρεθήκατε σε αυτή την αίθουσα για πρόταση δυσπιστίας για την περίφημη μονταζιέρα που αποδείχθηκε από το πόρισμα του Πολυτεχνείου ότι ουδέποτε υπήρξε. Αλλά δεν βγήκατε να το πείτε κ. Ανδρουλάκη. Ή ο μύθος ότι ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και νυν εκλεγμένος ΠτΔ έκρυψε μια δικογραφία. Όλοι γνωρίζουν πως ότι φτάνει στη Βουλή τίθεται στη διάθεση των βουλευτών, και το επιβεβαίωσε και η κ. Γεροβασίλη. Από έναν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ ανακοινώνεται μπροστά σας κ. Ανδρουλάκη στις 23 Οκτωβρίου στη Βουλή ότι έφτασε η δικογραφία κι εσείς εξακολουθείτε να επαναλαμβάνετε ότι ο πρόεδρος της Βουλής έκρυβε τη δικογραφία. Μπορεί να είστε ωσεί παρών, μπορεί να αδιαφορείτε για το τι λένε οι ομιλητές αλλά δεν μπορείτε να συνεχίσετε να κατηγορείτε τον εκλεγμένο ΠτΔ με τέτοια ψέματα” είπε ο πρωθυπουργός, ενώ απευθυνόμενος στην κ. Κωνσταντοπούλου είπε ότι “ο κ.Τασούλας είναι εκλεγμένος είτε σας αρέσει είτε όχι κ. Κωνσταντοπούλου”.
Ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι “υποτιμήσαμε τη δύναμη που μπορεί να είχαν αυτές οι θεωρίες στην κοινή γνώμη” και είπε ότι “σεβαστήκαμε τον πόνο των συγγενών και αποφύγαμε να φορτίσουμε το δημόσιο διάλογο”.
“Κάποιες φορές διστάσαμε και αντιμετωπίσαμε ενοχικά το δικό μας έργο, δεν πείσαμε την κοινωνία ότι η ανάταξη των τρένων αποτέλεσε την πρώτη μας προτεραιότητα, δεν εξηγήσαμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, και όταν ολοκληρώθηκε η τηλεδιοίκηση σχεδόν κανείς δεν το έμαθε” είπε.
Προσέθεσε ότι “δεν είμαι εδώ για να παραστήσω ούτε τον αναλυτή ούτε τον ανακριτή. Μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να ρίξει φως στην τραγωδία ούτε τα κόμματα ούτε οι πλατείες. Πρέπει να εμπιστευθούμε τη δικαιοσύνη παρά την καχυποψία της κοινωνίας. Αν όχι η δικαιοσύνη ποιος; Τη λύση θα δώσει ο επαναστατικός ακτιβισμός, τα λαϊκά δικαστήρια οι προγραφές πολιτικών αντιπάλων, ή οι δηλώσεις του τύπου “να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας;”” αναρωτήθηκε ο πρωθυπουργός. Απάντησε στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης περί καθυστέρησης της δίκης και επιτέθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας:
“Μας λέτε ότι καθυστερεί η δίκη για να καλύψουμε τους ενόχους. Είναι μεγάλο ψέμα, γιατί όχι μόνο η δίκη πλησιάζει όταν άλλες δεν έχουν ακόμη τελεσιδικήσει, έχουν ασκηθεί διώξεις σε 43 πρόσωπα. Αναρωτιέμαι ποιος θέλει πραγματικά να ξεκινήσει αυτή η δίκη και ποιος κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να καθυστερήσει; Συντομεύσαμε με Νομοθετικές παρεμβάσεις διαδικασίες προς το ακροατήριο, βοηθήσαμε ώστε να αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών του ΟΣΕ, ιδρύσαμε τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ, εξασφαλίσαμε αίθουσα για τη δίκη γιατί φαίνεται ότι θα υπάρχουν πάνω από 400 εμπλεκόμενοι ενώ στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής κάποιοι έψαχναν αίθουσα 5 χρόνια για να γίνει η δίκη. Για ποια καθυστέρηση και ποια συγκάλυψη μιλάμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ του 13-0 κ. Παππά και του κ. Παπαγγελόπουλου; Μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για δικαιοσύνη;”.
Στα ύψη το πολιτικό θερμόμετρο και σήμερα Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου με τη διεξαγωγή της προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, που ζήτησαν το ΚΚΕ, και ο ΣΥΡΙΖΑ «με αντικείμενο το έγκλημα των Τεμπών».
Στο πλαίσιο της διαδικασίας που ξεκίνησε στις 11:00 τοποθετείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος αναμένεται να επιχειρήσει να κάνει μια αναφορά στο τι ακριβώς έχει γίνει μέχρι σήμερα για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, δηλαδή σε ποιο σημείο βρισκόμαστε και ποιες πολιτικές πρωτοβουλίες μένει να αναλάβει το αμέσως προσεχές διάστημα. Παράλληλα, όμως θα αναφερθεί και στις διαχρονικές παθογένειες στο θέμα των ελληνικών σιδηροδρόμων. Την παραδοχή για τις πολιτικές ευθύνες έχει κάνει τόσο ο ίδιος, όσο και όλη η κυβέρνηση. Αναμένεται να αποδομήσει τα επιχειρήματα της αντιπολίτευσης που επιμένουν, όπως αναφέρουν από την κυβέρνηση, να κάνουν λόγο για συγκάλυψη.
Παρακολουθήστε την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τα Τέμπη:
Ολόκληρη η ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών:
«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, υπάρχουν στιγμές στην κοινοβουλευτική ζωή που απαιτούν πολλά περισσότερα από μία συνηθισμένη πολιτική, κομματική αντιπαράθεση. Ζητούν αλήθεια, ζητούν ευθύνη, ακόμα και σε συγκυρίες που αυτές δείχνουν να χάνονται μέσα στη σύγχυση.
Όταν μάλιστα αφορούν ένα θέμα το οποίο διαπερνά την καρδιά της κοινωνίας, τότε στην αλήθεια και την ευθύνη πρέπει να προστεθεί και η αποφασιστικότητα. Η δύναμη, δηλαδή, να αντιταχθούμε στις εύκολες εντυπώσεις, που τις φουσκώνουν το ψέμα και η κομματική σκοπιμότητα.
Το οφείλουμε, θα έλεγα, πρώτα και πάνω απ’ όλα στους συγγενείς των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών. Δεν τους αξίζει να γίνουν ένα γρανάζι σε μια θλιβερή προσπάθεια εργαλειοποίησης μιας στιγμής που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα.
Και τέτοιες στιγμές ζούμε και σήμερα. Ζούμε, δύο χρόνια μετά το τραύμα των Τεμπών, ένα κοινό πένθος το οποίο συγκεκριμένοι κύκλοι επιδιώκουν να μετατρέψουν σε ένα σημείο διχασμού, ενώ θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι ένα εφαλτήριο ενότητας. Είναι μία τραγωδία που συχνά υποβιβάζεται σε πολιτικό σύνθημα.
Παράλληλα, όμως, είναι και μια οδυνηρή αφορμή την οποία ορισμένοι κάνουν «πολιορκητικό κριό» για να αναβιώσουν τον λαϊκισμό και την τοξικότητα, χωρίς να προσφέρουν καμία εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και με μόνο στόχο το πισωγύρισμα της χώρας.
Είμαι, λοιπόν, σήμερα εδώ ενώπιον του Κοινοβουλίου για να δηλώσω την προσήλωση της κυβέρνησής μας στην αλήθεια και στη δικαιοσύνη. Είμαι εδώ, επίσης, γιατί θεωρώ απαραίτητο να απαντήσω έστω και σύντομα σε αυτή τη «θύελλα» των fake news που θολώνουν τη σκέψη.
Είμαι εδώ για να επισημάνω τον κίνδυνο η πολιτική ζωή να κατρακυλήσει σε έναν βούρκο αμφιβολίας. Αμφιβολίας για όλους και για όλα. Γιατί η άλλη όψη της πολιτικής αστάθειας είναι η διάρρηξη κάθε σχέσης εμπιστοσύνης μέσα στην κοινωνία. Και αυτός, ξέρετε, είναι ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ίδια τη δημοκρατία μας.
Πρωτίστως, όμως, είμαι εδώ για να εισηγηθώ τρόπους ώστε το κράτος να ξεπεράσει παθογένειες. Κάποιες από αυτές τις παθογένειες το συνοδεύουν σχεδόν από την ίδρυσή του.
Είμαι εδώ για να μιλήσουμε για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους: για όσα έγιναν, για όσα δεν έγιναν, για τα πολλά τα οποία πρέπει να γίνουν ακόμα.
Σε μια συζήτηση που διεξάγεται, πιστεύω, στη σωστή χρονική στιγμή. Διότι άκουσα και από τον κ. Φάμελλο κάποιες ενστάσεις σχετικά με τον χρονισμό της συζήτησης.
Κρίνω, κυρίες και κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι αυτή είναι η σωστή συγκυρία για να γίνει αυτή η συζήτηση. Έχουμε τιμήσει την επέτειο των δύο ετών από την τραγωδία των Τεμπών και έχουμε πλέον και ένα ολοκληρωμένο πόρισμα για το τι συνέβη.
Η ηχηρή φωνή των συλλαλητηρίων της περασμένης Παρασκευής ακούγεται ακόμα σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Όπως είχα την ευκαιρία και να ξαναπώ, πριν από λίγες μέρες εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες.
Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα αυτονόητα, στο τι ζήτησαν πρώτα και πάνω απ’ όλα. Ζήτησαν αλήθεια και δικαιοσύνη και ταυτόχρονα δικαίωση των θυμάτων. Ζήτησαν πάλι το αυτονόητο: ασφαλείς και σύγχρονες συγκοινωνίες για τη χώρα, μαζί με μία πολιτεία η οποία θα είναι ικανή να προστατεύει τους πολίτες της.
Σίγουρα -δεν υπάρχει αμφιβολία, είμαστε δημοκρατία- υπήρχαν διαδηλωτές που ζήτησαν να πέσει η κυβέρνηση. Πιστεύω, όμως, ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που διαδήλωσαν είχαν το αντίθετο αίτημα: να ανέβει ψηλότερα η Ελλάδα. Αυτό άκουσα εγώ τουλάχιστον από τις εκατοντάδες χιλιάδες των συμπολιτών μας που βρέθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες, μακριά από την προσπάθεια κάποιων να τους εκμεταλλευτούν κομματικά.
Και πιστεύω, επίσης, ότι είναι πολύ σημαντικό ότι σήμερα συνεδριάζουμε έχοντας στα χέρια μας την έκθεση του Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων. Είναι ένας φορέας τον οποίο αυτή η κυβέρνηση συγκρότησε -θέλω να θυμίσω στον κ. Ανδρουλάκη και στον κ. Φάμελλο, χωρίς τη στήριξη της αντιπολίτευσης-, ο οποίος φορέας συνεργάστηκε με ευρωπαίους ειδικούς, μακριά από κάθε πολιτική παρέμβαση.
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ το έχω στα χέρια μου, είναι αυτό εδώ το αρκετά εκτενές κείμενο. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς το έχετε διαβάσει αναλυτικά, εγώ πάντως φρόντισα να το κάνω. Και θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στο γεγονός ότι στην πρώτη σελίδα, in memoriam, αναφέρονται οι 57 νεκροί της τραγωδίας των Τεμπών. Γιατί αυτό το πόρισμα πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι ένας οδηγός για το πώς δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ μια τέτοια τραγωδία.
Μπορούμε, λοιπόν, πιστεύω, να συμφωνήσουμε, εφόσον τουλάχιστον διαβάζουμε το ίδιο κείμενο, στο τι λέει το πόρισμα αυτό. Τι λέει το πόρισμα αυτό;
Πρώτον, εντοπίζει τις αιτίες του δυστυχήματος στους λάθος χειρισμούς ενός τοπικού σταθμάρχη και στην αδράνεια ενός μηχανοδηγού.
Δεύτερον, περιγράφει τις χρόνιες ελλείψεις των σιδηροδρόμων οι οποίες συνέβαλαν στο μοιραίο. Αυτά λέει το πόρισμα, αν το έχετε διαβάσει, αλλά προφανώς δεν μπήκατε στον κόπο να το διαβάσετε.
Τρίτον, περιγράφει την κρατική κινητοποίηση, σημειώνοντας όμως και σοβαρά κενά συντονισμού.
Τέταρτον, αδυνατεί να δώσει τεκμηριωμένη απάντηση για τη φωτιά που ακολούθησε τη σύγκρουση των τρένων, παραπέμποντας σε περαιτέρω διερεύνηση.
Και τέλος, η έκθεση προχωρά σε 17 σαφείς συστάσεις προς τους αρμόδιους φορείς για τη βελτίωση της ασφάλειας των τρένων.
Είναι ένα πόρισμα το οποίο δεν θα το χαρακτήριζα κολακευτικό για την κυβέρνηση. Αναδεικνύει σημαντικές αδυναμίες τις οποίες πρέπει να εργαστούμε να τις διορθώσουμε.
Όμως, το πόρισμα αυτό δικαιώνει την εκτίμηση ότι εκείνη την τραγική νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023 συγκρούστηκαν, δυστυχώς, οι ανθρώπινες αστοχίες με τα διαχρονικά κενά του κράτους. Θυμάστε πόση κριτική ξεσήκωσε αυτή η φράση μου όταν την πρωτοανέφερα. Αυτό, όμως, ακριβώς λέει το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Και όχι μόνο.
Το πόρισμα αυτό καταρρίπτει και αυτή την αστήρικτη -και, θα το ξαναπώ, και προσωπικά πολύ προσβλητική- θεωρία της δήθεν «συγκάλυψης», την οποία διακινεί συστηματικά η αντιπολίτευση και η οποία, από ό,τι αντιλαμβάνομαι, θα αποτελέσει και ένα από τα βασικά επιχειρήματα στην πρόταση δυσπιστίας την οποία ήδη ετοιμάζετε.
Διαβάζω, λοιπόν, στο σημείο 571: «Η κυβέρνηση ήταν παρούσα στο σημείο από τις πρώτες ώρες μετά το ατύχημα με εν ενεργεία Υπουργούς, Γενικούς Γραμματείς διαφορετικών Υπουργείων, αλλά όλοι λειτουργούσαν σε ρόλο παρατηρητή χωρίς κάποιος να ενεργεί με επίσημο τρόπο και να εκδίδει εντολές». «Δεν διαπιστώσαμε καμία ένδειξη» -το καταθέτω στα πρακτικά- «πολιτικής παρέμβασης, ούτε στο πεδίο ούτε στις εργασίες της επιτροπής», είπε ο επικεφαλής, αντιπρόεδρος του Οργανισμού, ο κ. Χρήστος Παπαδημητρίου.
Αλλά να σταθώ ιδιαίτερα, γιατί νομίζω ότι έχει μια ξεχωριστή αξία, στο τι είπε ο Βέλγος εμπειρογνώμονας ο οποίος και συμμετείχε στη συγγραφή του πορίσματος όταν παρουσίασε εύλογα την επιχειρησιακή διαχείριση των πρώτων κρίσιμων ωρών: «Ό,τι συνέβη, συνέβη από ελλιπή ετοιμότητα των μηχανισμών απέναντι σε ένα τόσο μεγάλο δυστύχημα. Οι άνθρωποι εκεί έκαναν το καλύτερο το οποίο μπορούσαν».
Και αυτή είναι η αλήθεια. Όσο και αν επιμένετε να μιλάτε για μία «συγκάλυψη», η οποία ποτέ δεν υπήρχε. Γιατί ποτέ δεν μας εξηγήσατε ούτε ποιον θέλαμε να συγκαλύψουμε, ούτε τι κίνητρα έχουμε να συγκαλύψουμε οποιονδήποτε.
Σε όσους, λοιπόν, επιμένουν να το χρησιμοποιούν επιλεκτικά και αποσπασματικά για να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, θα τους συνιστούσα να το ξαναδιαβάσουν ή να το διαβάσουν, αν δεν το έχουν ήδη κάνει, υπενθυμίζοντας ότι αυτός ο Οργανισμός θα έπρεπε να περιμένει πολλά χρόνια μέχρι που να τον ιδρύσει και να τον στελεχώσει αυτή η κυβέρνηση.
Και πάντως, θα ήθελα να ακούσω από τους αρχηγούς των κομμάτων εάν δέχονται επί της αρχής το κείμενο αυτό, αν συμφωνούν ότι είναι ένα αντικειμενικό κείμενο, το οποίο πρέπει να το δεχτούμε στην ολότητά του. Στην ολότητά του, ένα κείμενο το οποίο ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει.
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Διάβαζα σήμερα ότι είναι, 5η Μαρτίου είναι η μέρα θανάτου του Στάλιν. Δεν χρειάζεται να τον τιμάτε με αυτόν τον τρόπο, κα Κωνσταντοπούλου. Ίσως έπρεπε να αναφερθώ σε εσάς, κ. Κουτσούμπα, αλλά εσείς δεν διακόπτετε ποτέ, είστε ευπρεπής κοινοβουλευτικός.
Στο μεταξύ, προφανώς, κ. Πρόεδρε, ο πολιτικός διάλογος θα συνεχίζεται, γι’ αυτό και άλλωστε η κυβερνητική πλειοψηφία συμφώνησε χθες με τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για τον κ. Τριαντόπουλο. Μπορεί το λεγόμενο «κατηγορητήριο» απέναντί του να θεωρούμε ότι είναι εντελώς αστήρικτο, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και η κυβερνητική πλειοψηφία δεν έχουμε κανένα λόγο να μην αντιμετωπίσουμε τη συγκεκριμένη εξέλιξη με τη σοβαρότητα που απαιτείται, ως ένα πρόσθετο πεδίο, για να αναδειχθούν στο φως τα πραγματικά γεγονότα.
Και μου έκανε μάλιστα εντύπωση, παρακολουθώντας λίγο τη χθεσινή συζήτηση, ότι ελάχιστα αναφερθήκατε όλοι οι ομιλητές στο πραγματικά νομικό σκέλος αυτής της παραπομπής του κ. Τριαντόπουλου σε προανακριτική επιτροπή. Ίσως, κ. Ανδρουλάκη, γιατί δεν αισθανόσασταν και πάρα πολύ σίγουροι για το πόσο στέρεη ήταν η νομική σας επιχειρηματολογία.
Κι όμως, απέναντι σε αυτά τα πραγματικά γεγονότα, εδώ και δύο χρόνια υφαίνεται μεθοδικά μια πολύχρωμη συλλογή μύθων, φαντασιώσεων και ψεμάτων. Ας τα διατρέξουμε λίγο. Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε όλοι μαζί τι κατά καιρούς έχουν πει διάφοροι σε αυτήν εδώ την αίθουσα.
Από πού να ξεκινήσω; Από τις τοποθετήσεις ότι δήθεν «οι νεκροί δεν ήταν 57» αλλά 150, κ. Βελόπουλε, και ότι «κρύβαμε νεκρούς»; Εσείς τα λέγατε, εσείς ακριβώς τα λέγατε.
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Για πάμε να τα δούμε, λοιπόν, όλα τώρα, να τα πούμε όλα εδώ. Όταν τις πρώτες μέρες το μέλημα της κυβέρνησης…
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Μην ανησυχείτε, λες και δεν τα ξέρουμε όλα αυτά ότι ειπώθηκαν, έτσι δεν είναι; Όταν ψάχναμε τότε, το Υπουργείο Υγείας, το πρώτο του μέλημα τότε, το πρώτο μας μέλημα ήταν πώς θα περιθάλψουμε τους τραυματίες και στη συνέχεια η τραγική διαδικασία της ταυτοποίησης των σορών, είχαμε τον κ. Βελόπουλο να μας λέει ότι «δεν είναι τόσοι οι νεκροί αλλά πολύ περισσότεροι».
Μετά να μας λέτε -έτσι δεν είναι;- ότι υπήρχε βαγόνι -θα τα πούμε όλα εδώ, θα τα πούμε όλα- ότι «υπήρχε «βαγόνι-φάντασμα» το οποίο «εξαερώθηκε». Μετά ότι υπήρχε «κατασχεμένο φορτίο ξυλολίου», το οποίο υποτίθεται ότι είχε η εμπορική αμαξοστοιχία, ότι είχε «πουληθεί στη Θεσσαλονίκη 15 μέρες πριν το δυστύχημα». Τα ξεχνάτε όλα αυτά ότι είχαν διακινηθεί; Όλα αυτά είναι θεωρίες τις οποίες και πολλοί από εσάς φροντίζατε να διακινείτε.
Και έχουμε και πιο μακάβρια σενάρια, ε; Συνδέουμε την τραγωδία με το τροχαίο ενός πρώην σταθμάρχη. Τα ξεχνάμε αυτά; Βγήκε η ίδια η οικογένεια και είπε «σταματήστε, σταματήστε». Επειδή μιλάμε εδώ πολύ… ακούγονται επιχειρήματα δήθεν για σκύλευση νεκρών. Αυτό τι είναι άραγε; Τι είναι άραγε όλο αυτό;
Και βέβαια, πρόσφατα τα απαράδεκτα υπονοούμενα του κ. Φάμελλου σχετικά με τον χαμό ενός νέου ανθρώπου στη Λάρισα, μία υπόθεση που ακόμα ερευνάται. Ένα «γαϊτανάκι» με εφιαλτικά ψέματα και με άθλια υπονοούμενα, άθλια υπονοούμενα, τα οποία φροντίσατε με τον τρόπο σας να τα υποδαυλίζετε και να τα στηρίζετε και να τα διακινείτε.
Και με το σίριαλ του παραλόγου να κλιμακώνεται και με καινούργια επεισόδια. Πριν από έναν χρόνο περίπου είχαμε ξαναβρεθεί, θέλω να θυμίσω, σε αυτήν εδώ την αίθουσα, πάλι για πρόταση δυσπιστίας. Ποια ήταν η αφορμή, θυμηθείτε λίγο, της πρότασης δυσπιστίας που είχε καταθέσει ο κ. Ανδρουλάκης τότε; Η περίφημη «μονταζιέρα», η «μονταζιέρα» οποία απεδείχθη από το πόρισμα του Πολυτεχνείου ότι ουδέποτε υπήρξε, κ. Ανδρουλάκη. Αλλά δεν βγήκατε ποτέ να το πείτε αυτό, κάνατε μια πρόταση δυσπιστίας.
Ή όπως ο μύθος ότι ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής «έκρυψε»…
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Θα τα ακούσετε τώρα, θα τα ακούσετε. Λοιπόν, «έκρυψε» ο κ. Τασούλας, και νυν εκλεγμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «έκρυψε», δήθεν, μία δικογραφία.
Όλοι γνωρίζουν πως ό,τι έφτασε στη Βουλή και ό,τι φτάνει στη Βουλή τίθεται αμέσως στη διάθεση των βουλευτών. Το επιβεβαίωσε, εξάλλου, η κα Γεροβασίλη. Έτσι δεν είναι, κα Γεροβασίλη; Εσείς το είπατε.
Και το γεγονός, αναφέρθηκε επίσης… Κοιτάξτε εδώ, προσέξτε εδώ τώρα, να θυμίσω λίγο τα γεγονότα, κ. Ανδρουλάκη: 23 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, κάθεστε εκεί ακριβώς που κάθεστε, ανακοινώνεται λοιπόν -από ποιον; Από έναν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ- η σχετική άφιξη της δικογραφίας μπροστά σας. Και εξακολουθείτε και επαναλαμβάνετε ότι «ο Πρόεδρος της Βουλής έκρυβε δικογραφίες». Μπροστά σας, εκεί καθόσασταν.
Κοιτάξτε, μπορεί να είστε ωσεί παρών, μπορεί να αδιαφορείτε για το τι λένε οι υπόλοιποι ομιλητές, έχετε το δικαίωμα να μην ακούτε αυτά τα οποία λέγονται στην Ολομέλεια, αλλά δεν μπορείτε να συνεχίσετε να κατηγορείτε τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής και νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τέτοιου είδους ψέματα.
Είναι εκλεγμένος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, είτε σας αρέσει είτε όχι, κα Κωνσταντοπούλου.
Αυτά όσον αφορά την αντιπολίτευση.
Όμως, θέλω να μιλήσω για τις δικές μας ευθύνες. Και θέλω να παραδεχτώ ότι πράγματι εμείς, και εγώ προσωπικά, υποτιμήσαμε τη δύναμη που μπορεί όλες αυτές οι θεωρίες να είχαν στην κοινή γνώμη. Εμείς, ξέρετε, παρά τα διάφορα απίθανα σενάρια τα οποία διακινούσατε όλοι σας -εξαιρώ το Κομμουνιστικό Κόμμα, όλοι σας, εσείς πρώτη βέβαια, κα Κωνσταντοπούλου-, τα διάφορα απίθανα σενάρια, εμείς σεβαστήκαμε τον πόνο των συγγενών και αποφύγαμε να φορτίσουμε τον δημόσιο διάλογο.
Ενώ, ναι, κάποιες φορές και διστάσαμε και ναι, αντιμετωπίσαμε και ενοχικά το δικό μας έργο, αναγνωρίζοντας ότι ο ρυθμός του εκσυγχρονισμού, του δύσκολου έργου του εκσυγχρονισμού των τρένων, ήταν πράγματι πίσω από τις ανάγκες -και στις υποδομές και στο προσωπικό και στη λειτουργία τους.
Και ναι, δεν έχω δυσκολία να το πω ότι δεν πείσαμε την κοινωνία ότι η ανάταξη των τρένων αποτέλεσε την πρώτη μας προτεραιότητα. Δεν εξηγήσαμε αυτά τα οποία έγιναν, και είναι πολλά, όλο αυτό το διάστημα. Δεν εξηγήσαμε τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίσαμε.
Και όταν ακόμα, ξέρετε, όταν ακόμα ολοκληρώθηκε η τηλεδιοίκηση, η περιβόητη σύμβαση 717, τον Σεπτέμβριο του 2023, σχεδόν κανείς δεν το έμαθε. Και αυτή σήμερα είναι η εικόνα της σημερινής τηλεδιοίκησης.
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Αυτή είναι η εικόνα σήμερα.
Τώρα μιλάτε εσείς, κ. Παππά, για την τηλεδιοίκηση; Μιλάτε εσείς για την τηλεδιοίκηση; Αφήστε το καλύτερα. Θα ασχοληθώ μαζί σας στη δευτερολογία.
Λοιπόν, στη συνέχεια θα μιλήσω γι’ αυτά τα οποία έγιναν στους ελληνικούς σιδηρόδρομους και αυτά τα οποία πρέπει να γίνουν από εδώ και στο εξής.
Όμως, σήμερα, κ. Πρόεδρε, εγώ δεν είμαι εδώ για να παραστήσω ούτε τον αναλυτή, ούτε τον ανακριτή. Και αυτός, μάλιστα, είναι και ο λόγος που θα επιμείνω ότι σταθερά μόνο η Δικαιοσύνη μπορεί τελικά να ρίξει φως σε αυτή την τραγωδία. Ούτε τα κόμματα, ούτε οι «πλατείες».
Και ξέρω ότι και σήμερα που μιλάμε υπάρχει καχυποψία στην κοινή γνώμη για τον ρόλο της Δικαιοσύνης. Αλλά πρέπει και να την εμπιστευτούμε και να την ενισχύσουμε.
Διότι αναρωτιέμαι: αν όχι η Δικαιοσύνη, ποιος; Τη λύση θα τη δώσουν τα «λαϊκά δικαστήρια»; Οι προγραφές πολιτικών αντιπάλων; Ο επαναστατικός ακτιβισμός; Ή οι δηλώσεις του τύπου «να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας»;
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, λίγο για τη Δικαιοσύνη, για τα ζητήματα τα οποία αφορούν την κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Γιατί τι μας λέτε τόσο καιρό; Ότι καθυστερεί η δίκη. Έτσι δεν είναι; Καθυστερεί η δίκη, «καθυστερεί η δίκη για να καλύψουμε», λέει, «τους ενόχους».
Είναι μεγάλο ψέμα, όχι μόνο γιατί η δίκη πλησιάζει, όταν άλλες δίκες, δυστυχώς, ακόμα δεν έχουν τελεσιδικήσει για αντίστοιχες εθνικές τραγωδίες.
Έχουν γίνει δεκτά και έχουν εξεταστεί περισσότερα από 250 αιτήματα συγγενών. Διορίστηκε όποιος τεχνικός σύμβουλος προτάθηκε. Διερευνήθηκε αμέσως κάθε πληροφορία που ακούστηκε. Έχουν ασκηθεί -να το ακούσουν αυτό οι συμπολίτες μας- διώξεις σε 43 πρόσωπα.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, σε αυτή την αίθουσα, ποιος θέλει πραγματικά να ξεκινήσει αυτή η δίκη και ποιος κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να καθυστερήσει;
Εμείς, στον βαθμό που μας αφορά, συντομεύσαμε, με νομοθετικές παρεμβάσεις, διαδικασίες προς το ακροατήριο. Βοηθήσαμε τη Δικαιοσύνη ώστε να αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών του ΟΣΕ. Ιδρύσαμε τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ.
Εξασφαλίσαμε ότι αυτή η δίκη θα έχει μια αίθουσα για να γίνει, διότι φαίνεται ότι θα υπάρχουν παραπάνω από 400 εμπλεκόμενοι. Στην περίπτωση της «Χρυσής Αυγής», κάποιοι έψαχναν πέντε χρόνια αίθουσα για να δικαστεί. Άρα, για ποια «καθυστέρηση» και για ποια «συγκάλυψη» μιλάμε;
«Διορισμένη Δικαιοσύνη», κ. Φάμελλε και κ. Ανδρουλάκη. Τώρα για τον κ. Φάμελλο και για τον ΣΥΡΙΖΑ… ο ΣΥΡΙΖΑ του «13-0», του κ. Παππά, του κ. Παπαγγελόπουλου να μιλάει για τη Δικαιοσύνη;
Τώρα, για τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος έχει καταθέσει προτάσεις για την αλλαγή του τρόπου επιλογής της Δικαιοσύνης στα πλαίσια της Συνταγματικής Αναθεώρησης, διαδικασία η οποία θα ξεκινήσει τον επόμενο χρόνο. Αναρωτιέμαι, κ. Ανδρουλάκη, σε μια συνέντευξή σας είδα και μου δώσατε εντόνως την εντύπωση, μπορεί να κάνω λάθος, ότι δεν γνωρίζατε καν το γεγονός ότι έχει ήδη αυτή η Βουλή ψηφίσει διάταξη με την οποία οι ολομέλειες των δικαστηρίων εκφράζουν γνώμη για την επιλογή της ηγεσίας τους. Διάταξη την οποία, μάλιστα, εσείς ο ίδιος, το κόμμα σας είχε ψηφίσει. Ούτε καν το γνωρίζατε, κ. Ανδρουλάκη, όταν καταθέτατε δήθεν προτάσεις για την αλλαγή του τρόπου επιλογής της Δικαιοσύνης. Τόσο επιμελής.
Και να θυμίσω, βέβαια, ότι η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, η οποία έχει δεχθεί σκληρότατες δημόσιες επιθέσεις, έχει στοχοποιηθεί, πόσες ψήφους έλαβε στην αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας; 21 στις 26, όταν έγινε -συγγνώμη, στη Διάσκεψη των Προέδρων- η σχετική ψηφοφορία. Το κόμμα σας τη στήριξε, σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών σας, παρότι η ψηφοφορία είναι μυστική.
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Μα το είπανε, δεν το κρύψανε. Κύριε Ανδρουλάκη, πριν εσείς δηλώσετε ότι δεν εμπιστεύεστε τη Δικαιοσύνη, μήπως να εξηγήσετε αν εμπιστεύεστε πρώτα απ’ όλα το ίδιο σας το κόμμα; Διότι οι δικοί σας εκπρόσωποι είναι αυτοί που έδωσαν θετική ψήφο στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, η κατάρριψη όλων αυτών των μυθευμάτων γύρω από τα Τέμπη είναι ένας μόνο λόγος της παρουσίας μου σήμερα στη Βουλή. Ο άλλος αφορά κάτι ευρύτερο: τον κίνδυνο η κοινωνία μας να διχαστεί για ένα συλλογικό πένθος το οποίο κανονικά θα έπρεπε να την ενώνει, με φήμες οι οποίες χτίζουν μια τεχνητή πραγματικότητα.
Σε αυτή την υπόθεση θεώρησαν κάποιοι ότι όλα μπορούν να λέγονται, όλα μπορούν να ακούγονται. Η αντιμετώπιση, όμως, ενός τέτοιου «αρρωστημένου» -και δεν το βάζω μόνο εντός εισαγωγικών- κλίματος, δεν είναι ασφαλώς εύκολη.
Ξέρετε, «η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα, χωρίς να σκοτώνει τίποτα». Αυτό το είχε γράψει ο Νίτσε, αλλά εδώ μπορεί να έχει μια πραγματική εφαρμογή, σε ένα «παιχνίδι» παρέμβασης στις συνειδήσεις, με ποικίλους πρωταγωνιστές. Διάφοροι τηλε-εμπειρογνώμονες οι οποίοι εμφανίζονται και σχολιάζουν επί παντός επιστητού.
Και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να σταθώ σε μία σελίδα του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που νομίζω ότι έχει μία ξεχωριστή αξία και αναφέρεται στον ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, από την τραγωδία των Τεμπών μέχρι σήμερα. Δεν τα λέμε εμείς, τα λέει ένας ανεξάρτητος Οργανισμός, ο οποίος ασκεί μεγάλη κριτική στον απλοϊκό τρόπο με τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναπαρήγαγαν διάφορες θεωρίες συνομωσίας. Το πώς έφυγε η συζήτηση από το πιο ουσιαστικό, που είναι το ατύχημα αυτό καθαυτό, και επικεντρώθηκε μόνο στην έκρηξη η οποία το ακολούθησε, στην ευκολία με την οποία όλοι έσπευσαν να δουν την υπόθεση αυτή μόνο μέσα από τη σημαντικότατη ποινική της διάσταση, αλλά να αγνοήσουν το ζητούμενο του πώς θα αποκτήσουμε καλύτερα τρένα.
Αξίζει τον κόπο, όχι τόσο εσείς, αλλά αξίζει τον κόπο τα ίδια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι ιδιοκτήτες τους, ας το διαβάσουν. Ας τη διαβάσουν αυτή τη σελίδα -την καταθέτω στα πρακτικά, παρακαλώ πολύ- για να διαπιστώσουν ότι τελικά η διαμόρφωση αυτής της πραγματικότητας είναι έργο πολλών.
Και βέβαια -δεν θα πω πολλά γι’ αυτό, γιατί θα έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε σε κάποιο διάστημα από τώρα- και τη βιομηχανία των bots, για τα οποία μίλησε χθες η Ελληνική Αστυνομία. Bots, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι κατασκευασμένοι, μη υπαρκτοί, λογαριασμοί, οι οποίοι διαδίδουν περιεχόμενο. Είδαμε μία «έκρηξη» τέτοιων bots τον τελευταίο μήνα πριν από την επέτειο για τα Τέμπη. Νομίζω ότι όποιος έχει παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το αντελήφθη αυτό. Πριν από την επέτειο και το συλλαλητήριο, κα Κωνσταντοπούλου, είδαμε μία έκρηξη τέτοιων δραστηριοτήτων. Είναι σαφές ότι κάποιοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το κλίμα το οποίο είχε δημιουργηθεί -και δικαιολογημένα, θα πω εγώ- στην ελληνική κοινωνία.
Αλλά να σας πω κάτι: όταν εμφανίζονται bots από το εξωτερικό, από χώρες, δεν θέλω να τις αναφέρω, γιατί δεν θέλω να δημιουργήσω υπόνοιες παρεξηγήσεων, που μέχρι πριν από δύο-τρεις μήνες γράφανε σε άλλες γλώσσες και τώρα ξαφνικά ενδιαφέρονται να γράψουν στα ελληνικά και να ασχοληθούν με το ζήτημα των Τεμπών και να προωθούν το πιο χυδαίο περιεχόμενο από αυτά τα οποία διακινήθηκαν στο διαδίκτυο, σας διαβεβαιώνω ότι και θα το ψάξουμε και θα βρούμε ποιοι συντόνισαν αυτή την προσπάθεια.
Λοιπόν, αυτό δεν είναι ένα ελληνικό μόνο φαινόμενο. Στην Ισπανία η σοσιαλιστική κυβέρνηση βρέθηκε αντιμέτωπη με μια αντίστοιχη οργανωμένη επίθεση, με αφορμή μια φυσική καταστροφή. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες έχουμε μια υποχρέωση να προστατεύσουμε την ακεραιότητα του δημοσίου διαλόγου. Και εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με οποιονδήποτε συμμετέχει στον δημόσιο διάλογο, με όσο σκληρές εκφράσεις και αν θέλει να χρησιμοποιεί. Αυτή είναι η δύναμη της δημοκρατίας μας.
Θα εξακολουθώ να αγωνίζομαι, όμως, για το δικαίωμα οποιοσδήποτε θίγεται να μπορεί να αντιδράσει και οποιοσδήποτε συμμετέχει στον δημόσιο διάλογο να το κάνει επώνυμα και όχι να κρύβεται πίσω από ψεύτικα προσωπεία. Να βγουν οι «μάσκες του διαδικτύου», λοιπόν, μια και καλή. Και το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά την Ευρώπη και την ποιότητα της δημοκρατίας μας συνολικά.
Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να μιλάει κανείς απέναντι σε πεποιθήσεις που ενίοτε μπορεί να μοιάζουν ακλόνητες. Θεωρώ αναγκαία υποχρέωσή μου όμως να το κάνω, με όση δύναμη έχουν τα επιχειρήματά μας, για να θυμηθώ ότι και στο παρελθόν είχαν καλλιεργηθεί πεποιθήσεις, πεποιθήσεις οι οποίες διαψεύστηκαν -δυστυχώς, τραγικά- από την πραγματικότητα.
Και στην αντιμνημονιακή περίοδο ζήσαμε τέτοιες ψευδαισθήσεις. Επέστρεψε η πραγματικότητα και ήταν πολύ σκληρή για όλους. Εκεί για πρώτη φορά ζήσαμε τις «πάνω» και τις «κάτω πλατείες». Εκεί ακούσαμε τις «κρεμάλες». Εκεί βιώσαμε τους εμπρησμούς, τις δολοφονίες της Marfin. Είδαμε πού οδήγησαν όλα αυτά.
Εγώ θέλω να πιστεύω ότι ως κοινωνία έχουμε ωριμάσει και έχουμε διδαχθεί από εκείνη την περιπέτεια. Είμαι σίγουρος ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει να ξαναγυρίσουμε σε αυτές τις εποχές.
Αλλά θα το πω σήμερα πολύ καθαρά: υπάρχουν σήμερα δυνάμεις σε αυτή την αίθουσα οι οποίες επιχειρούν να κάνουν την κοινή λύπη και τον πόνο των συγγενών δικό τους κομματικό εργαλείο, να πολιτικοποιήσουν και να κομματικοποιήσουν ένα δυστύχημα, μία τραγωδία, με μόνο στόχο να φθείρουν την κυβέρνηση και εμένα προσωπικά.
Κυρίως, όμως, να σπείρουν τη δυσπιστία. Η δυσπιστία είναι το έδαφος στο οποίο ξεφυτρώνει ο λαϊκισμός. Έτσι, όμως, δεν ροκανίζεται μόνο η εκλεγμένη εξουσία αλλά η ίδια η σταθερότητα και η ομαλή πορεία του τόπου.
Επιμένω, λοιπόν, σε αυτό, διότι σε μία εποχή παγκοσμίων κραδασμών και διεθνούς αστάθειας, αυτή η εσωτερική ισορροπία αναδεικνύεται σε ζητούμενο για κάθε δημοκρατία. Θα είναι ολέθριο εάν σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία απειληθεί στην Ελλάδα.
Η σταθερότητα είναι προϋπόθεση για πρόοδο, από την ανάπτυξη της οικονομίας μέχρι τη θωράκιση της εθνικής άμυνας, από τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής μέχρι την πρόοδο των δικαιωμάτων των πολιτών.
Και βέβαια, υπάρχουν εκείνοι που από διαφορετικές αφετηρίες συναντιούνται σε ένα κοινό αντικυβερνητικό μέτωπο. Πρώτα απ’ όλα, τα κόμματα, κόμματα που αναζητούν, κ. Φάμελλε, αναζητάτε -όχι μόνο εσείς- λόγο ύπαρξης μέσα από αυτή την τραγωδία.
Καθόλου δεν σας ενδιαφέρει η αλήθεια. Λόγο ύπαρξης ζητάτε. Έχετε καταρρεύσει δημοσκοπικά και ζητάτε λόγο ύπαρξης.
Οι διάφορες φωνές του περιθωρίου…
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
«Η κανονικότητα», στελέχη σας τα έλεγαν, μεταπήδησαν τώρα στη Νέα Αριστερά, τα θυμάστε, «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία».
Έχω νέα, λοιπόν, για όλους εσάς: απέναντι σε αυτές τις απόψεις βρίσκεται μια πλειοψηφία που από τη φωνή επιλέγει τη σκέψη. Ξέρει να «ζυγίζει» και να αποφασίζει, δεν θέλει τη χώρα σε περιπέτειες. Μας ζητά να τρέξουμε πιο γρήγορα, μας εγκαλεί δικαιολογημένα όταν σκοντάφτουμε. Αυτή η πλειοψηφία που το 2027 θα μας κρίνει και πάλι για όσα κάναμε.
Στο μεταξύ, όμως, ένα είναι βέβαιο: μπροστά στα δύσκολα, αυτή η παράταξη και εγώ προσωπικά, που έχω τη μεγάλη τιμή να ηγούμαι της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα το βάλουμε ποτέ κάτω.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Περιέγραψα, νομίζω, αναλυτικά τις στρεβλώσεις γύρω από την τραγωδία των Τεμπών. Απάντησα σε μια σειρά από δήθεν «ειδήσεις» που επέτειναν τη σύγχυση γύρω από το τι πραγματικά έχει γίνει. Επεσήμανα τον πιο σημαντικό κίνδυνο, που είναι η τραγωδία μέσα σε αυτό το κλίμα να χάσει τον δρόμο προς την κάθαρση. Αντί να οδηγηθούμε στα αίτια και τους ενόχους, να καταστεί επίκεντρο ενός ακόμα κομματικού ανταγωνισμού.
Και ναι, θέλω να επαναλάβω και θέλω να εντάξω αυτή τη συζήτηση στη συγκεκριμένη μεγάλη εικόνα των διεθνών εξελίξεων και των τεράστιων ανατροπών.
Ζούμε κοσμοϊστορικές στιγμές. Ό,τι γνωρίζαμε για το σύστημα ασφαλείας, όπως αυτό έχει οικοδομηθεί από το 1945 και μετά, ενδεχομένως να ανατρέπεται. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν δασμούς στους στενότερους συμμάχους τους και ενδεχομένως να επιφυλάσσουν και την ίδια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αύριο θα βρεθώ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να συζητήσουμε τις σημαντικές προτάσεις τις οποίες έχει καταθέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που αποτελούν την απόλυτη επιβεβαίωση των ελληνικών θέσεων για το πώς χρειαζόμαστε περισσότερη δημοσιονομική ευελιξία για να ξοδεύουμε για την άμυνα, για το πώς θα κινητοποιήσουμε ευρωπαϊκούς πόρους για να μπορέσουμε συνολικά να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία.
Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν, κάποιοι ομφαλοσκοπούν, στοχεύοντας την κυβέρνηση ως τάχα «τη μεγαλύτερη απειλή για τον τόπο». Θεωρώ, συνεπώς, ότι το πρώτο καθήκον της επόμενης μέρας είναι πώς θα φωτιστεί το δράμα των Τεμπών, πώς θα αποδοθούν ευθύνες στους υπαιτίους, αλλά και παράλληλα η δική μας ευθύνη. Πώς η κυβέρνηση θα εργαστεί ώστε να αναταχθούν οι συγκοινωνίες στην Ελλάδα, αλλά -σημαντική πρόκληση- και πώς η κοινωνία μπορεί να ωριμάσει μέσα από αυτή την τραγική εμπειρία.
Η κυβέρνηση προφανώς βαρύνεται με την πρώτη ευθύνη, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα ας συνεισφέρουν από τη δική τους θέση. Θέλω να ρωτήσω, πραγματικά, και ίσως έχει και ένα ενδιαφέρον για να δούμε τι θα ακουστεί στη συνέχεια: έχετε ακούσει οποιαδήποτε πρόταση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για το πώς θα αποκτήσουμε ασφαλείς σιδηροδρόμους; Έστω και μία λέξη; Καμία.
Είναι η καλύτερη απόδειξη ότι το τελευταίο που σας ενδιαφέρει είναι πώς θα έχουμε όσο το δυνατόν πιο ασφαλή τρένα.
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Να δούμε τι θα πείτε σήμερα. Σας περιμένω. Να ακούσω το σχέδιό σας. Θέλω να το ακούσω το σχέδιό σας για τα ελληνικά τρένα.
Εσείς είχατε -έτσι δεν είναι;- εσείς, κ. Παππά, δεν είχατε προβεί στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στην Hellenic Train; Δική σας επιλογή δεν ήταν; Ελάτε να μας μιλήσετε, λοιπόν, θέλω να το ακούσω πραγματικά, θέλω να ακούσω το σχέδιό σας.
Εμείς έχουμε μιλήσει γι’ αυτά τα οποία έχουμε κάνει και γι’ αυτά τα οποία θα κάνουμε από εδώ και στο εξής: για τις δυσκολίες στην ολοκλήρωση της τηλεδιοίκησης, για το γεγονός ότι δυστυχώς μια φυσική καταστροφή, της έντασης του «Daniel», μας υποχρεώνει ένα κομμάτι του έργου, το 20% περίπου, να το κατασκευάσουμε από την αρχή και για το τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και στο εξής.
Συγκρατείστε δύο κεντρικές κυβερνητικές προτεραιότητες: η πρώτη αφορά τη δυνατότητά μας ως προς το τροχαίο υλικό, η χώρα, τουλάχιστον στη γραμμή κορμού Αθήνας-Θεσσαλονίκης, να αποκτήσει σύγχρονα τρένα έως το 2027. Να ανανεώσουμε, δηλαδή, ουσιαστικά το τροχαίο υλικό το οποίο έχουμε σήμερα.
Και η δεύτερη προτεραιότητά μας αφορά τον τρόπο με τον οποίον ο ΟΣΕ θα κάνει την υποστήριξη και τη συντήρηση των υποδομών. Η λύση την οποία προκρίνουμε είναι η λύση της διακρατικής συμφωνίας με σημαντικό ξένο οργανισμό με μεγάλη εμπειρία, ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα θα αναλάβει, μέσω μιας τέτοιας συμφωνίας, να υποστηρίξει τον ΟΣΕ για τη συντήρηση και την αναβάθμιση του δικτύου.
Θέλω, επίσης, να θυμίσω ότι η Ελληνική Κυβέρνηση βρίσκεται ήδη σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και καταθέτει ανά δίμηνο ένα σχέδιο -αυτό είναι το τρίτο τέτοιο σχέδιο το οποίο έχει κατατεθεί-, μία έκθεση προόδου σχετικά με τις συμφωνημένες δράσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το πώς θα βελτιώσουμε περαιτέρω την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Καταθέτω τη σχετική έκθεση στα πρακτικά.
Και θέλω, επίσης, να θυμίσω ότι έχουμε ήδη προχωρήσει στη συγχώνευση του ΟΣΕ, της ΕΡΓΟΣΕ, της ΓΑΙΑΟΣΕ σε μία καινούργια εταιρεία, στους «Σιδηροδρόμους Ελλάδος» -το όνομα ΟΣΕ πρακτικά δεν υπάρχει πια- και εκεί επικεφαλής θα επιλέξουμε, θα επιδιώξουμε να επιλέξουμε πρόσωπα με διεθνή αναγνώριση, με επιστημονική και θα ήλπιζα και με διακομματική αναγνώριση και με απόλυτη…
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Μιλάτε για τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κα Κωνσταντοπούλου.
Τίποτα, ωστόσο, δεν θα επιτευχθεί, χωρίς αυτή η προσπάθεια να είναι συλλογική, χωρίς κάθε φορά μία τραγωδία να γίνεται πολιτικό επιχείρημα, και με τα κόμματα, όμως, να προωθούν τολμηρές αλλαγές, στον πυρήνα του προβλήματος.
Σήμερα, λοιπόν, θα ήθελα να ανακοινώσω μία μόνο από τις πολλές πρωτοβουλίες που αφορούν την επερχόμενη Συνταγματική Αναθεώρηση: η Νέα Δημοκρατία θα εισηγηθεί να κατοχυρωθεί, θεσμικά και συνταγματικά, η αξιολόγηση στο Δημόσιο. Αξιολόγηση και από τους πολίτες που θα κάνουν χρήση των υπηρεσιών.
Και θα ήθελα να δούμε τη θέση των κομμάτων που αντιδρούν σε κάθε αλλαγή. Αντιδράτε σε κάθε αλλαγή που επιβραβεύει τους ικανούς και συνετίζει τους ασυνεπείς. Σε κάθε αλλαγή αντιδράτε. Κάποια στιγμή η αδράνεια και ο «ωχαδερφισμός» να γίνουν ευθύνη και επαγγελματισμός.
Καταλήγω στο τρίτο και ίσως καθοριστικότερο ζήτημα: πώς μπορούμε να μετατρέψουμε μία τραγωδία σε ένα εφαλτήριο για να γίνουμε καλύτεροι. Ναι, αυτό το οποίο, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε στο Μάτι. Στο Μάτι, εμείς δεν εργαλειοποιήσαμε ποτέ αυτή τη μεγάλη τραγωδία. Εμείς πήραμε…
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Ευτυχώς, δεν παρεμβαίνει ο κ. Φάμελλος σε αυτή τη συζήτηση.
Εμείς αυτό το οποίο κάναμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πήραμε το πόρισμα το οποίο τότε είχαμε στηρίξει, της Επιτροπής η οποία φτιάχτηκε μετά το Μάτι και αυτό το οποίο κάναμε -και νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο τελικά τιμήσαμε τη μνήμη των 100 και πλέον νεκρών-, φτιάξαμε το «112». Και έχουμε, επιτέλους, μία Πολιτική Προστασία η οποία δουλεύει. Έτσι τιμούμε τη μνήμη των νεκρών.
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Α, εσείς το φτιάξατε το «112»; Ναι. Α ναι, εσείς το κάνατε; Και αυτό το κάνατε εσείς, μάλιστα. Ναι, εντάξει.
Αυτή, λοιπόν, η μάχη με το «βαθύ κράτος» και με έναν εθνικό στόχο να αφήσουμε πίσω μια παλιά Ελλάδα, να αφήσουμε πίσω τον κακό μας εαυτό, νομίζω ότι αυτή η μάχη είναι η μάχη την οποία μας ζητούν να δώσουμε η πλειοψηφία -κατά την άποψή μας- όσων βγήκαν στον δρόμο να διαδηλώσουν πριν από λίγες μέρες. Είναι ένα ξέσπασμα αυτών που μετείχαν.
Αλλά, μην ξεχνάτε, υπήρχαν και πάρα πολλοί άλλοι οι οποίοι πένθησαν αθόρυβα. Το κοινό τους αίτημα είναι ένα: να γίνουμε καλύτεροι, για τα παιδιά μας, για κάθε πολίτη.
Και είμαι σαφής: από το κορυφαίο θέμα των Τεμπών μέχρι τα ανθρώπινα λάθη και τις συστημικές αδυναμίες, συγκρατώ τις ευθύνες της πολιτείας. Μια πολιτεία που λύγισε κάτω από το βάρος του παρελθόντος. Μια πολιτεία που τώρα μπορεί να αλλάξει.
Και ξέρουμε ότι έχουμε μπροστά μας έναν αγώνα που απαιτεί χρόνο, απαιτεί επιμονή. Μιλάμε για νοοτροπίες οι οποίες είναι βαθιά ριζωμένες στο Δημόσιο. Δεν είναι, ωστόσο -και θέλω να κλείσω με αυτό, κ. Πρόεδρε-, ένας αγώνας μάταιος.
Κάποτε κάποιοι μας έλεγαν ότι δεν αλλάζει τίποτα στον ΕΦΚΑ και πάντα οι συντάξεις θα πρέπει να εκδίδονται σε δύο και τρία χρόνια. Κι όμως άλλαξαν.
Κάποιοι μας έλεγαν ότι μονίμως το ελληνικό κράτος θα είναι το «κράτος του αραμπά». Και σήμερα είμαστε μπροστά στις ψηφιακές υπηρεσίες, με το gov.gr, μπροστά από πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Κάποιοι μας έλεγαν: «τι μπαίνετε στον κόπο να προσπαθήσετε να συνδέσετε τα POS με τις ταμειακές μηχανές. Τα έχουμε ακούσει πολλές φορές για τη φοροδιαφυγή». Κι όμως η φοροδιαφυγή σήμερα καταπολεμάται για πρώτη φορά αποτελεσματικά και τα δισεκατομμύρια από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής επιστρέφουν στους πολίτες.
Κάποιοι μας έλεγαν: «οι εργαζόμενοί μας είναι καταδικασμένοι πάντα να τους εκμεταλλεύονται οι εργοδότες». Και η ψηφιακή κάρτα εργασίας ήρθε και δίνει απάντηση σε αυτό το πρόβλημα.
Κάποιοι μας έλεγαν ότι «το κτηματολόγιο δεν μπορεί ποτέ να ολοκληρωθεί». Κι όμως ολοκληρώνεται.
Και ναι, κάποιοι μας έλεγαν ότι «πάντα, μονίμως, είμαστε καταδικασμένοι στις διοικήσεις των νοσοκομείων να διορίζουμε μόνο κομματικά στελέχη». Και για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους γίνονται εξετάσεις για τους διοικητές των νοσοκομείων.
Αυτά, λοιπόν, γίνονται στην Ελλάδα σήμερα.
Το κράτος, λοιπόν, ναι, μπορεί να «ηττήθηκε» στα Τέμπη. Αλλά το κράτος, ξέρετε, είναι και πολλά ακόμα. Είναι τα εξοπλιστικά προγράμματα, είναι τα νέα νοσοκομεία, είναι τα δικαστικά μέγαρα τα οποία χτίζονται, είναι το Μετρό της Θεσσαλονίκης, είναι τα ηλεκτρικά λεωφορεία, είναι το Panic Button, το οποίο σώζει σήμερα γυναίκες-θύματα κακοποίησης.
Αυτές είναι δύο όψεις, η μία από τις οποίες πρέπει να σβήσει με το φως της την άλλη.
Η ανάταξη, βέβαια, για την οποία μιλάμε δεν είναι απλή. Αφορά όλα τα μέτωπα της δημόσιας ζωής, πολύ περισσότερο όταν πολλές από αυτές τις αλλαγές -σχεδόν όλες, θα έλεγα- πρέπει να γίνουν εν κινήσει. Αλλαγές που γίνονται σε συνθήκες αντιστάσεων. Προφανώς και αρκετοί θα «ξεβολευτούν». Ενώ από την εικόνα μιας τέτοιας αντιπαράθεσης δεν θα λείψουν σίγουρα και τα λάθη. Θα χαθούν κάποιες μάχες, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι τον πόλεμο αυτόν θα τον κερδίσουμε.
Θα τον κερδίσουμε γιατί αυτό οφείλουμε, όχι μόνο στους πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν, αλλά κυρίως σε μία νέα γενιά η οποία δικαιολογημένα μας ζητά περισσότερα, να κάνουμε την Ελλάδα καλύτερη.
Και κλείνω περιμένοντας τη στάση της αντιπολίτευσης. Αν ισχύουν οι πληροφορίες, κ. Πρόεδρε, εγώ είμαι πολλά χρόνια στο Κοινοβούλιο, αλλά για πρώτη φορά βλέπω να διακινείται πρόταση δυσπιστίας χωρίς καν να έχει κατατεθεί επίσημα. Φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα καταφέρετε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας. Να συνεννοηθείτε για να αποδείξετε τελικά ότι όλοι παρέα είστε. Όλοι παρέα είστε.
Κύριε Ανδρουλάκη, να συνταχθείτε απόλυτα με τους φίλους σας στα αριστερά του πολιτικού σας χώρου, να καταθέσετε, λοιπόν, αυτή την πρόταση δυσπιστίας.
Να μιλήσουμε για όλα: γι’ αυτά τα οποία κάναμε, γι’ αυτά τα οποία έχουμε να κάνουμε ακόμα. Η παράταξή μας, που τόσο λοιδορήθηκε, να αποδείξει σήμερα ποια είναι η μόνη πολιτική δύναμη η οποία μπορεί να φέρνει αποτελέσματα σήμερα και σίγουρα έχει σχέδιο για το αύριο. Αλλά κι εγώ προσωπικά…
(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)
Μεγάλη παράταξη, ναι. Αυτή είναι η παράταξη που 51 χρόνια υπηρετεί αυτόν τον τόπο. Αυτή είναι η παράταξη που αποκατέστησε τη Δημοκρατία. Αυτή είναι η παράταξη που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Αυτή είναι η παράταξη που κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη, όταν πήγατε να τα τινάξετε όλα στον αέρα, κ. Μπάρκα. Δεν θα μιλάτε υποτιμητικά γι’ αυτή την παράταξη, δεν θα μιλάτε υποτιμητικά. Που πάντα σεβάστηκε την ετυμηγορία των πολιτών. Και όταν μας έδειξαν ότι πρέπει να καθίσουμε στην αντιπολίτευση, δουλέψαμε σκληρά για να ξαναγίνουμε κυβέρνηση. Αυτή είναι η παράταξη. Αφήστε τα, λοιπόν, τα υπόλοιπα.
Θα κλείσω, λοιπόν, επιτρέψτε μου, και με μια λίγο πιο προσωπική αναφορά. Είμαι 21 χρόνια στην πολιτική. Θεωρώ -θα μου πείτε, προσωπική άποψη είναι, αλλά ας το κρίνουν οι πολίτες- ότι έχω πορευθεί με μετριοπάθεια και με ευπρέπεια.
Προσπαθώ να ακολουθώ τη φράση του Καβάφη: «Πάντοτε την αλήθεια ομιλών, χωρίς κανένα μίσος για τους ψευδόμενους». Δεν είναι εύκολο, ξέρετε, όταν σε αποκαλούν από «λαθρέμπορο» μέχρι «δολοφόνο». Αυτά διακινούσατε. Αυτά ακριβώς διακινούσατε. Ωστόσο, όλα αυτά, ξέρετε, εμένα δύναμη μου δίνουν. Δύναμη μου δίνουν, από τις άδικες επιθέσεις να βγω πιο δυνατός.
Έχω ένα χρέος πρώτα και πάνω απ’ όλα: να κρατήσω την πατρίδα ασφαλή και σταθερή σε αυτό το αβέβαιο περιβάλλον.
Θα προχωρήσουμε, λοιπόν. Θα πετύχουμε αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευθεί.
Σταθμός σε αυτή την πορεία θα είναι οι επόμενες μέρες και ελάτε, λοιπόν, καταθέστε επιτέλους την πρόταση δυσπιστίας για να δείτε αν η κυβέρνηση απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου».
Θα ακολουθήσουν στο βήμα κατά σειρά οι δύο αρχηγοί που κατέθεσαν το σχετικό αίτημα, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελος.
Παράλληλα σήμερα, όπως έχει προαναγγείλει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νίκος Ανδρουλάκης, αναμένεται η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, καθώς οι διαβουλεύσεις των προηγούμενων ημερών ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης, οδήγησαν εν τέλει στη μεταξύ τους συμφωνία.
Σύμφωνα με το άρθρο 84 του Συντάγματος, η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας, αρχίζει μετά από δύο ημέρες από την υποβολή της, εκτός και αν η κυβέρνηση ζητήσει να αρχίσει αμέσως, ενώ δεν μπορεί να παραταθεί πέραν των τριών ημερών από την έναρξή της.
Η ψηφοφορία θα αρχίσει αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης, ενώ μπορεί να αναβληθεί για 48 ώρες εάν το ζητήσει η κυβέρνηση και γίνεται δεκτή μόνο αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.