Πρωτοπόρο θεωρείται το Εργαστήριο Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη μελέτη των ενεργειακών φυτών, καθώς ο πειραματισμός σε αυτά τα φυτά ξεκίνησε στην Ελλάδα το 1993 από τον σημερινό διευθυντή του εργαστηρίου, καθηγητή Γεωργίας και Οικολογίας Φυτών, κ. Νίκο Δαναλάτο. Τα αποτελέσματα των ερευνών, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν εντυπωσιακά για την ελληνική γεωργία και γενικότερα για την ελληνική οικονομία με διάφορα ενεργειακά φυτά για την παραγωγή στερεού βιο-καυσίμου (όπως αγριοαγκινάρα, μίσχανθος, σόργο, κενάφ, switchgrass, κλπ.).
Το Εργαστήριο Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, όπως τονίζει ο ίδιος στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, προσφέρει έρευνα και εκπαίδευση σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στα γνωστικά αντικείμενά της Γενικής και Ειδικής Γεωργίας, της Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας και του Γεωργικού Πειραματισμού με φυτά μεγάλης καλλιέργειας. Το Εργαστήριο συμβάλλει σημαντικά στην έρευνα και την εκπαίδευση αναφορικά με τις καλλιεργητικές τεχνικές για τη βέλτιστη ανάπτυξη και παραγωγικότητα αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών και φυτών για παραγωγή ενέργειας. Σημαντική είναι επίσης, η συμβολή του εργαστηρίου στην έρευνα και εκπαίδευση των φοιτητών στην προσομοίωση της ανάπτυξης καλλιεργειών και την εφαρμογή καινοτόμων τεχνολογιών στη βελτιστοποίηση των αροτραίων καλλιεργειών, τη χρήση των ψυχανθών για βελτιστοποίηση οικονομικότητας και βελτίωσης της γονιμότητας εδαφών, και την έρευνα παραγωγής ποιοτικών ζωοτροφών για τόνωση της εγχώριας κτηνοτροφίας. Στο Εργαστήριο Γεωργίας έχουν εκπονηθεί πάνω από 200 προπτυχιακές και 100 μεταπτυχιακές διατριβές. Οι επιστημονικές εργασίες που έχουν δημοσιευτεί από το εργαστήριο σε διεθνή έγκυρα περιοδικά μεγάλου κύρους αναφέρονται σε πάνω από 2.200 διεθνείς αναφορές.
Η αγριοαγκινάρα σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ένα πολυετές φυτό μεσογειακής προέλευσης, καλά προσαρμοσμένο στις ξηροθερμικές συνθήκες της Νότιας Ευρώπης. Η ανάπτυξή της αρχίζει με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζεται εκμεταλλευόμενη τις βροχές του χειμώνα και της άνοιξης μέχρι τις αρχές του θέρους όταν η υγρασία του εδάφους μειωθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τότε, το εναέριο τμήμα του φυτού αποξηραίνεται και μπορεί να συγκομισθεί ξηρό την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου. Με τις πρώτες βροχές του Οκτωβρίου παρατηρείται και πάλι ταχεία ανάπτυξη της αγριοαγκινάρας που μέσα σε λίγες ημέρες θα έχει και πάλι καλύψει πλήρως το έδαφος, κοκ. Λόγω του γεγονότος, διευκρινίζει ο κ. Δαναλάτος ότι η αγριοαγκινάρα είναι η ίδια ισχυρό ζιζάνιο (εισβολέας) δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων, ενώ σε μακροχρόνια πειράματα δεν εμφανίστηκαν ασθένειες και εχθροί του φυτού, κι έτσι η καλλιέργειά της μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων. Επίσης, η αγριοαγκινάρα λόγω του πλούσιου ριζικού της συστήματος που εκμεταλλεύεται άριστα τους εδαφικούς πόρους, χρειάζεται πολύ λιγότερο άζωτο. Η αγριοαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση. Η απόδοση σε ξηρή ουσία κυμαίνεται από 1.200-1.600 κιλά σε μη αρδευόμενα χωράφια ενώ με 2-3 αρδεύσεις από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου (στην περίοδο αυτή η διαθεσιμότητα νερού είναι υψηλή στις περισσότερες περιοχές), οι αποδόσεις κυμαίνονται από 2.500 – πάνω από 3.000 κιλά ξηρής ουσίας ανά στρέμμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με άλλες καλλιέργειες, η καλλιέργεια της αγριοαγκινάρας έχει πολύ μικρό κόστος.
Οι πελλέτες εξηγεί στη συνέχεια ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, είναι μικρά κυλινδρικά τεμάχια από συμπιεσμένο ξύλο και στην περίπτωσή μας από αγριοαγκινάρα, διαφόρων μεγεθών (π.χ. διαμέτρου 6 mm και μήκους 30 mm) που μπορούν εύκολα να συσκευασθούν, μεταφερθούν με βυτιοφόρα και αποθηκευτούν στους αποθηκευτικούς χώρους, από όπου μεταφέρονται αυτόματα για την καύση τους σε υπερ-σύγχρονους καυστήρες με αποδόσεις εφάμιλλες αυτών των καυστήρων πετρελαίου, με την επιθυμητή ροή. Οι πελλέτες από βιομάζα αγριοαγκινάρας έχουν υγρασία περί το 8% (ειδικό βάρος περί τα 700 κιλά ανά κυβικό μέτρο) και θερμική αξία τέτοια ώστε 2 κιλά να ισοδυναμούν με περίπου 1 λίτρο πετρελαίου.
Η εγκατάσταση της καλλιέργειας της αγριογκινάρας, τονίζει ο ίδιος, θα συμβάλει στη μείωση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων και την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ασφαλείς και συμβατές με το περιβάλλον και κυρίως, όσον αφορά στον περιορισμό του φαινόμενου του θερμοκηπίου και τον περιορισμό των όξινων βροχών σύμφωνα με τις αποφάσεις των συνόδων του Ρίο Ντι Τζανέιρο και του Κιότο, διότι η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με βιομάζα είναι ουδέτερη σε εκπομπές CO2 καθώς η ποσότητα που ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα μετά την καύση της αφομοιώνεται από το φυτό κατά τη φωτοσύνθεση, ενώ από την άλλη πλευρά, με την καύση βιομάζας σχεδόν μηδενίζεται η απελευθέρωση θείου (S) στην ατμόσφαιρα.
Ο κ. Δαναλάτος διετέλεσε κοσμήτορας της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Π.Θ. (2019-2023), διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδών της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Π.Θ. (2007-σήμερα) και αναπληρωτής πρύτανης Οργάνωσης και Λειτουργίας Διοικητικών Υπηρεσιών του Π.Θ. (2013-2014). Είναι απόφοιτος του ΓΠΑ με πτυχία MScκαι PhDστο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Wageningen (Ολλανδίας). Είναι συγγραφέας άνω των 195 επιστημονικών εργασιών, σε διεθνή έγκριτα περιοδικά (67), διεθνή βιβλία (19), διεθνή συνέδρια (112), σε εθνικά συνέδρια καθώς και άλλες επιστημονικές εργασίες. Είναι κάτοχος ελληνικού και διεθνούς διπλώματος ευρεσιτεχνίας για παραγωγή στερεών βιοκαυσίμων. Είναι αξιολογητής Ερευνητικών Προγραμμάτων της ΕΕ, ενώ το έργο του αναφέρεται σε περισσότερες από 2.150 διεθνείς εργασίες (SCOPUS).